چکیده:
بر اساس تفکر سامانهای، تهدیدهای نرم امنیتی، در واقع تلاش نظاممند سامانههای رقیب و دشمن در جهت مختل کردن تمامی زیرسامانههای امنیتی کشور است. در این بین ایجاد اختلال در زیر سامانه تضمین کننده امنیت عمومی که به شکل اغتشاشات و بینظمیهای شهری پدیدار خواهد شد، میتواند به نحو موثرتری باعث ایجاد ناپایداری در کل سامانه امنیتی کشور شود. هدف از این مطالعه، تعریف و طراحی مجموعهای از لایههای نرم و سخت دفاعی است که به نحو هوشمندانهای نیروی پلیس را در برقراری امنیت عمومی نرم در سطح جامعه یاری میدهد. این مطالعه از لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی، از نوع پیمایشی است و جامعه آماری آن متشکل از دانشگاهها، صنف البسه، پلیس اطلاعات و امنیت، خانه سینما، خانه مطبوعات و بیمارستانها و مراکز بهداشتی- درمانی مستقر در شهر تهران بوده است که با روش نمونهگیری خوشهای دو مرحلهای در حجم نمونه 662 واحد مورد مطالعه قرار گرفته است. انجام مصاحبههای حضوری/ غیرحضوری و پرسشنامه، روشهای استفاده شده برای جمعآوری اطلاعات و دادههای مورد نیاز بوده است. نتایج این مطالعه نشان داد که رعایت ترتیب در آرایش و بهکارگیری لایهها از نکات کلیدی در ایجاد لایههای دفاعی پیشگیرنده است، بهطوریکه طراحی و اجرای عملیاتی لایههای دفاعی تعریف شده از نرمترین به سختترین، ضروری است. در شرایطی که سامانه امنیت عمومی جامعه در یک رفتار نرم توسط دشمن تهدید میشود، نیروی پلیس هوشمند نیز بایستی در فرآیند مقابله، رویکردهای نرم و نظاممند انتظامی را مقدم بر رویکردهای سخت قرار دهد. ایجاد لایههای دفاعی- امنیتی بخشی از اقدامات نرم مقابله کننده محسوب میشود.