چکیده:
ترمیم، یکی از پدیده های رایج در مکالمات روزمره همه زبان ها و از جمله زبان فارسی است. ترمیم جایگزینی است برای گفتار تولید شده قبلی که گوینده یا فرد دیگری در گفتگو بیان میکند. مطالعه ترمیم، بخشی از حوزه مکالمه کاوی است که گفتگو های روزمره را در قالب دادههای صوتی و تصویری مطالعه میکند. پژوهش حاضر به دنبال مشخص کردن انواع ترمیم ها و جایگاه آنها در توالی نوبتها در گفتگوهای تلویزیونی زبان فارسی و نیز تعیین بسامد وقوع هر یک از انواع ترمیمها وآغازگرهای واژگانی و غیرواژگانی همراه آنها است. یافته های تحقیق نشان داد که به طور کلی، نوبتها و جایگاههای انواع ترمیم در مصاحبه های تلویزیونی زبان فارسی با آنچه شگلاف و همکاران (1977) در مورد زبان انگلیسی آمریکایی بیان کرده اند یکسان است. در همین راستا بررسی دادههای تحقیق نشان داد که استفاده از خودترمیمی خودآغازی نسبت به سایر انواع ترمیم و کاربرد آغازگرهای غیر واژگانی نسبت به آغازگرهای واژگانی ارجحیت دارد. سرانجام در خصوص نقش تعاملی ترمیم مشخص گردید که پایبندی به استفاده از واژگان فارسی، آگاه کردن بینندگان و روشن کردن مطلب برای آنها، کوتاه کردن بحث به دلیل کمبود وقت و توجه به حساسیتها و باورهای بینندگان از جمله عوامل برون زبانی است که در مصاحبههای تلویزیونی بر نوع آغاز و اجرای ترمیم تاثیر میگذارد.
Repair is a common phenomenon in everyday speech of all languages including Persian. Repair is an utterance uttered by the speaker himself or the listener to substitute a previously uttered speech in conversation. Repair organization is studied within conversation analysis which examines everyday talk in the form of audio and visual data. The present study aims at studying different types of repairs, their positions within the sequence of turns, the frequency of the occurrence of different types of repairs, and the accompanying lexical and non-lexical initiator techniques in 426 minutes of recorded Persian live television interviews. The findings of the study reveals that in general, the turns and the positions in which different types of repairs occur in Persian television interviews are the same as those described by Schegloff, Jefferson, and Sacks (1977) for American English everyday conversations. Moreover, in line with their observation for American English, it is realized that self- repair predominates over other-repair in the data and non-lexical initiators are more frequently used than lexical ones. Finally, with regard to the interactional function of repairs in conversation, the analysis of the data indicates that there are some factors outside the language that can affect the type and position of repairs in Persian television interviews. Some such factors include commitment to using Persian vocabulary, giving more information to viewers about the topic of the interview, and to shorten the conversation either because of the shortage of time or because of taking viewers' beliefs and susceptibilities into consideration.
خلاصه ماشینی:
"در مرحلۀ بعد چامسکی برای توصیف نظری خود از روشهای صوری و شبه ریاضی استفاده میکند که بیشتر بر قاعدههای بازگشتی استوار است بدین ترتیب که یک مؤلفۀ نظری در قالب مؤلفه دیگر باز میشود.
براساس نظر مونتاگیو بین قاعدههای بخش نحوی و قاعدههای زبان منطقی باید تطابق یک به یک وجود داشته باشد یعنی هر قاعدهای از بخش نحو به قاعده متناظر آن در زبان میانجی ترجمه شود و سپس این ساخت با استفاده از قاعدههای معنایی تعبیرپذیر گردد.
این تجزیه تنها نشان میدهد که همۀ زیرشاخهها به طور مساوی با شاخه اصلی جمله پیوند دارند و بین آنها هیچ رابطه ساختاری وجود ندارد حال آنکه وجود متمم گروه فعلی الزامی ساختی است و به همین علت زبانشناسان گروه اسمی مفعولی را در زیر شاخه گروه فعلی و در پیوند اولیه با آن قرار میدهند.
مونتاگیو برای دستیابی به تعمیم بیشتر در نظریۀ خویش و غلبه بر نقص منطق محمولات مرتبه اول در زمینه الگوسازی معنیشناسی زبانهای طبیعی،نظریۀ انواع را به کار میگیرد زیرا نحوشناسی از نوع موضوع محمول )xatnys tnemugra-etaciderp eht( به علت ساخت مسطح نمیتواند پیچیدگی زبان طبیعی را نشان دهد.
در نظریۀ حاکمیت و مرجعگزینی برای توصیف ساختار نحوی چند لایۀ زبان از دو اصل فرافکنی و فرافکنی گسترده استفاده میشود اما برای اعمال این دو اصل به نظریهای نحوی نیاز است که توانایی بیان صوری ساخت زبانی را داشته باشد."