خلاصه ماشینی:
"بیان حکم امامت به قدری اهمیت داشت که میتوان گفت: به وسیله آن، تمام ارکان و اجزای دین به کمال رسید هرچند که بعضی از اجزایی که در مقایسه با امامت کم اهمیت است، بعدا بیان بشود در همه این موارد، کمال در مورد عدد به کار رفته است یعنی هر جا سخن از تعداد و رفع نقصان عددی است، باید از مشتقات کمال استفاده شود.
ابن جریر در پاسخ این اشکال گفته است: اکمال دین در حجة الوداع بدین لحاظ بوده است که آن سال مشرکان منکوب شده و در بلد حرام حضور نداشته و مسلمانان حجی به جای آوردند که اهل شرک با آنها مخلوط نبودند و در حقیقت حج کامل توحیدی آن سال برگزار شد.
نعمتی که خدا میخواهد تمام کند، همان نعمت دین است که سرانجام در روز غدیر با نصب امیرالمؤمنینعلیه السلام به خلافت و امامت به اتمام رسید اکنون مروری داریم بر موارد استعمال مشتقات »تمام«.
مسلمان اگر میخواهد مسلمانیش کامل و تام و تمام باشد و با دینی ناقص سر و کار نداشته باشد، باید در برابر امامت راستین اسلام سر تعظیم فرود آورد و بداند که مدیریت سیاسی امت جدای از دین نیست هرچند که ممکن است نحوه اجرا و پیادهکردن آن دستخوش تغییراتی شود و البته این تغییرات باید با روح دین مطابقت داشته باشد.
آنهایی که امام معصوم را از مدیریت سیاسی امت بر کنار کردند، قائل به تفکیک دین و سیاست نبودند، بلکه با مغالطاتی مدعی بودند که تعیین مدیریت سیاسی به امت واگذار شده است حال آن که مطابق ادله قطعی این کار را خود پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله از جانب خدای متعال انجام داده و به امت واگذار نکرده است."