چکیده:
قصور، به عنوان یک تخلف، نقض وظیفه ای است که از ترک فعلی ناشی می شود که یک فرد عاقل انجام می دهد یا به دلیل انجام فعلی ایجاد می شود که یک فرد محتاط و عاقل انجام نمی دهد. این پدیده جلوه های متعددی دارد. ممکن است قصور فعال یا انفعالی، حاشیه ای، مقایسه ای، همزمان، ارادی یا از روی بی مبالاتی باشد. امروزه یافتن اتهام های قصور که علیه پزشکان به صورت مکتوب یا الکترونیکی مطرح می شوند غیر عادی نیست. این مقاله وجوه گوناگون قصور، جنبه های حقوقی آن و مدافعات یک پزشک در محاکمه به دلیل قصور را بررسی می کند.
خلاصه ماشینی:
"قصور،به عنوان یک تخلف،نقض وظیفهای است که از ترک فعلی ناشی میشود که یک فرد عاقل انجام میدهد یا به دلیل
عاقلانه و مهارت یا قصور عمدی از طرف پزشک در درمان یک بیمار
فرض قانونی در مورد یک پزشک آن است که وی دارای درجه
به همین دلیل موارد قصور بر مبنای این امکان به
این نکته به طور یقین اثبات شده است که پزشک را نباید فقط
رخ داده است یا به این دلیل که به بیمار در مورد همه خطرات ناشی
قصور جدی و قابل مجازات است یعنی عدم احتمال مراقبتها یا عدم
کافی است که مرگ ناشی از قصور متهم باشد.
در این مورد شکایت بیمار آن نیست که درمان با قصور
خود در مورد قصور را علیه پزشک اثبات کند و پزشک موظف نیست
ثابت کند که با دقت و مهار کافی کار خود را انجام داده است.
ایجاد بیحسی به منظور انجام عمل سزارین مورد تزریق گزیلوکائین بهصورت نخاعی قرار گرفته بود.
دادستانی در خصوص قصور جنایی پزشک به دلیل عدم انجام آزمون
خود برای اثبات بیملاحظگی یا قصور از جانب متهم کافی نیست.
در این قضاوت تأکید شده است که مرگ ناگوار فرد نباید موجب
وجود دارد،مسؤولیت جراح به دلیل قصور در این موارد هرگز مورد
گرفته شده است)نقص در ارائه خدمت نیست بلکه از لحاظ انسانی یک قصور جدی تلقی میشود(19).
اما دادگاه دهلی حکم کرد که«طرح شکایت جدی علیه یکمتخصص در هر صورت به معنای بدنام کردن وی تلقی نمیشود.
پرونده قصور پزشکی علیه پزشک در چنین مواردی،بیمار ممکن"