چکیده:
زمینه: استفاده از مواد افزایش دهنده حجم بافتی مناسب برای اصلاح چین ها و کمبودهای نسجی و اسکارهای بدن به ویژه صورت، یکی از آرزوهای قدیمی جراحان پلاستیک و بیماران بوده است. این ماده زمانی مفید و موثر است که دائمی باشد، واکنش نسجی نداشته باشد، به خوبی شکل بپذیرد، تزریق آن آسان باشد، در نسوج حرکت نکند، اختلالی در بررسی های بالینی و کمک بالینی ایجاد نکند، تجزیه نشود، قابل جذب باشد، احتمال بروز عفونت در آن پایین باشد، ارزان باشد و در نهایت در صورت نارضایتی بیمار قابل خارج کردن باشد. از سال 1977 بعد از معرفی کلاژن چندین ماده تزریقی دیگر هم عرضه گردید، ولی به دلیل بروز عوارض یا محو شدن اثر، هیچکدام جایگاه مهمی در میان پرکننده های نسجی پیدا نکردند. همین شرایط دشوار برای معرفی ماده مناسب تزریقی باعث شده است تا دنیای پرکننده های نسجی (fillers) دستخوش تغییرات چندانی نگردد.
روشها: در این مطالعه گذشته نگر به بررسی بیمارانی که به دلیل نیاز به اصلاح چین های صورت یا پرحجم کردن بافت نرم تحت درمان با تزریق ژل قرار گرفته اند و دچار عوارض متوسط تا شدید شده اند پرداخته شده است. این بررسی با گرفتن شرح حال، معاینه و تعقیب وضعیت ظاهری بیمار و اقدامات درمانی x-x لازم انجام شده است.
یافته ها: در این مطالعه که در 44 بیمار انجام شده است عوارض متعددی مانند تورم، آبسه، تشکیل لامپ، تغییر حالت صورت، تغییر محل ژل، حساسیت و ... دیده شد.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه ژل معرفی شده جوان است و دوره تحقیقاتی کامل را پشت سر نگذاشته است و از طرفی عوارض ایجاد شده به طور عمده غیر قابل برگشت است و جراحی های متعدد نیز نتوانسته حالت عادی عضو مورد تزریق را برگرداند، توصیه می شود تا برطرف شدن اشکالات موجود از این ژل استفاده نشود.
خلاصه ماشینی:
"چکیدهزمینه:استفاده از مواد افزایش دهنده حجم بافتی مناسب برای اصلاح چینها و کمبودهای نسجی و اسکارهای بدن به ویژه صورت،یکی از
بعد از معرفی کلاژن چندین ماده تزریقی دیگر هم عرضه گردید،ولی به دلیل بروز عوارض یا محو شدن اثر،هیچکدام جایگاه مهمی در میان
همین شرایط دشوار برای معرفی ماده مناسب تزریقی باعث شده است تا دنیای پر کنندههای نسجی( fillers )
روشها:در این مطالعه گذشته نگر به بررسی بیماران که به دلیل نیاز به اصلاح چینهای صورت یا پرحجم کردن بافت نرم تحت درمان یا
تزریق ژل قرار گرفتهاند و دچار عوارض متوسط تا شدید شدهاند پرداخته شده است.
ظاهری بیمار و اقدامات درمانی(به تصویر صفحه مراجعه شود)لازم انجام شده است.
یافتهها:در این مطالعه که در 44 بیمار انجام شده است عوارض متعددی مانند تورم،آبسه،تشکیل لامپ،تغییر حالت صورت،تغییر محل ژل،
به طور عمده غیر قابل برگشت است و جراحیهای متعدد نیز نتوانسته حالت عادی عضو مورد تزریق را برگرداند،توصیه میشود تا برطرف
به همین دلیل پیشنهاد گردید که قبل از تزریق برای بیمار به صورت
این ماده که غیر قابل جذب است در سال 1987
چند هفته تا چند سال از تزریق آنها گذشته بود سابقه چندین بار تورم
در یک نفر که تزریق برای تمام صورت انجام شده بود
از بیماران چندین ماه پس از تزریق دچار دل پیچه شده بود.
این بیمار چند روز بعد به علت ترشحات چرکی مجدد از صورت
دو هفتهپس از آخرین تزریق دچار تورم شدید صورت گردید.
ماه بعد دوباره تورم شدید صورت ایجاد شد و از زخمها چرک خارج
1-بهتر است مواد غیر قابل جذب استفاده نشود."