چکیده:
انسان موجودی هدفمند و جویای شادکامی و سعادت است و شادی بهعنوان یکی از نیازهای روانی او بهدلیل تاثیرات عـمدهایکه بر شکلگیری شخصیت و مجموع زندگیاش دارد، همواره اهمیت داشته است. نشاط هر جامعهای موتور محرکه آن است؛بهطوریکه توسعهیافتگی و توسعهنیافتگی هر جامعه با میزان نشاط اجتماعی اندازهگیری میشود. تاثیر نشاط اجتماعیآنچنان است که جامعهشناسان سالهاست دربارة آن صحبت میکنند. پرسش اصلی مقالة حاضر این است که: «راهکارهای ارتقای نشاط اجتماعی کداماند؟» برای پاسخگویی به این پرسش لازم است از حیث نظری تعریفی از نشاط اجتماعی و عاملهای موثر بر آن داشته باشیم. شادی در لغت به مــعنای شادکامی، شادمانی و مسرت آمده است (دهخدا، ۱۳۴۱). از لحاظ مفهومی این پدیده هر چند از زوایای گوناگون تعریف شــده است ولی در هر حال، نشاط اجتماعی از طریق هنجارهای جامعه معنا مییابد. بهطور کلی میتوان گفت نشاط و شادی تحت تاثیر جامعه و شرایط فردی انسانها قرار دارد. شادکامی موجب تحرک فیزیکی و شکوفایی ظرفیتهای جدید در جامعه میشود. برقراری گستردة روابط اجتماعی، گسترش مشارکتهای مردمی و هدفمندی جامعه از آثار نشاط اجتماعی است (هـزارجریبی و همکاران، ۱۳۸۹: ۳۳). نشاط اجتماعی حاصل عواملی است که از جامعهای به جامعهای دیگر متفاوتاند. این تفاوت ناشــی از فرهنگ جوامع است. مقبولیت اجتماعی، امید به آینده، عدالت اجتماعی، پایبندی به معتقدات دینی، بیگانگی، هــمبستگی و محرومیت اجتماعی از عواملی هستند که در کاهش و افزایش نشاط اجتماعی موثرند (هزار جریبی و همکاران، ۱۳۸۸: ۱۲۳ - ۱۲۲). این عوامل را در مجموع میتوان در قالب سرمایة فرهنگی و سرمایة اجتماعی بیان کرد
خلاصه ماشینی:
"کلیدواژهها: ارتقای نشاط اجتماعی، مقبولیت اجتماعی، ارتقای اجتماعی ضرورت انجام این مطالعه براساس پژوهشهای انجام شده، در زمینة شادکامی، ۵۰ درصد مردم آن را مهمترین موضوع بهشمار آوردهاند (Argyle, 2001: 46-47) برقراری مراودات شخصیتی و اجتماعی و تشکیل دوستیهای مفید قطعا در شرایطی تحقق مییابد که فراغ خاطر، خوشحالی، خوشبینی و امنیت روانی وجود داشته باشد.
مطالعات پیشین جعفر هزارجریبی و پروانه آستینفشان (۱۳۸۸) در تحقیقی با عنوان «بررسی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی در استان تهران» به این نتیجه رسیدند که در مجموع سه متغیر امید به آینده، ارضای نیازهای عاطفی و مقبولیت اجتماعی، ۷/۵۳ درصد از تغییرات متغیر نشاط اجتماعی را تبیین میکنند.
جعفر هزارجریبی و رضا صفریشالی (۱۳۸۹) در تحقیقی با عنوان «بررسی مفهوم شادکامی اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن در استان مرکزی» به این نتیجه رسیدند که متغیر امید به آینده مهمترین عامل در تبیین نشاط اجتماعی است.
سیفاله فضلالهی و همکارانش (۱۳۸۹) در تحقیقی با عنوان «سنجش میزان عوامل مؤثر بر شادی دانشجویان پردیس قم» به این نتیجه رسیدند که تعامل اجتماعی، امکانات رفاهی، محیط اجتماعی، مشارکت در جمع، عضویت در گروهها از عوامل مؤثر در نشاط اجتماعی هستند.
ویدا صیفوری و علی فلاحتی (۱۳۹۰) در تحقیقی با عنوان «بررسی اهمیت و ضرورت نشاط از دیدگاه قرآن و تعالیم دینی» به این نتیجه رسیدند که خوشحالی در جامعه به تولید بهتر و اشتغال بیشتر منجر میشود و امنیت اجتماعی فراهم میآورد.
مجموع متغیرهای احساس محرومیت، احساس عدالت اجتماعی، مقبولیت اجتماعی، پایبندی به ارزشهای دینی و ارضای نیازها، ۵۳ درصد تغییرات نشاط اجتماعی را تبیین میکنند رشــــد آمـوزش عـــلوم اجتماعی دورة ١٦ شمـارة٣ بــــهار ٣ ٩ ٣ ١ منابع ۱."