خلاصه ماشینی:
چیزی به نام «علوم کمکی تاریخ» تاریخ شناسی در گفت و گو با دکتر محسن جعفری مذهب اشاره سالها پیش، هنگامیکه در گرما گرم کارهای مربوط به نظام جدید متوسطه بودم و در همان راستا میبایست برای درسهای کتاب تاریخ دورۀ پیش دانشگاهی مؤلف متخصص مییافتم، به توصیۀ آقای دکتر صفتگل برای نگارش درس «سکهها ...
من دیپلم طبیعی گرفتم ولی واقعیت این است که زیاد دانشآموز خوبی نبودم؛ یعنی به حدی که نمره بگیرم راضی بودم.
میخواهم ببینم چقدر اینحرف شما تازه بود؟ ( در واقع پیش از من و آقای آژند (که در پی اثبات تشیع سربداران بود) یک نفر دیگر بهنام جان ماسون اسمیت در سال ۱۹۷۳ کتابی چاپ میکند که دکتر آژند آنرا بهنام خروج و عروج سربداران ترجمه کرده.
(بهتازگی سکههایی پیدا شده که اسمش بعد از انوشیروان است و این در تاریخ ایران تعریف نشده).
این در سال ۷۵۹ اتفاق افتاده درحالیکه غازان معروف، ۵۴ سال است که مرده؛ پس باید یک غازان دیگری باشد که در آن متون بوده ولی کسی ندیده بود.
در دورۀ صفویه و تیموریان هم تقریباً همین اتفاق افتاده، یعنی همه از روی دست هم نوشتهاند؛ چارهاش این است که یک بار دیگر بروید در صحنه، خودتان بروید در صحنه.
یعنی من اگر یک مقالۀ علمی- پژوهشی دربارۀ دورۀ مغولان بنویسم در مقابل ۳۰ تا مجلۀ علمی - پژوهشی در ایران هست که مطالعات تاریخی دیگری را پوشش میدهد؛ از تاریخ اجتماعی، تاریخ فرهنگی، تاریخ صرف، روشهای فرهنگی مقالات زیادی به آنها میرسد ولی سهم من مغولشناس نسبت به آن تاریخ معاصرشناس و نسبت به صفویهشناس و حتی پیش از اسلامشناس، خیلی کم است.