چکیده:
اکو یکی از اتحادیههای بازرگانی منطقهای نسبتا موفق دنیاست که از بدو تاسیس،
ایران در آن فعالیت داشته است.پس از، از هم پاشی شوروی تعدادی از کشورهای مسلمان
تازه استقلال یافته به همراه افغانستان به این اتحادیه پیوستند.به دلیل همگونی
اقتصادهای کشورهای عضو اکو، نگارنده در این مقاله اقتصاد چین و روسیه را به عنوان
اقتصادهایی نسبتا مکمل اقتصادهای اعضای اکو انتخاب و نتایج عضویت آنها را در اکو
مورد بررسی قرار داده است.براساس نتایج اقتصادسنجی در گروه اول مدلها که متغیر مرز مشترک بین کشورها
درنظر گرفته نشده است، با عضویت یافتن روسیه در اکو، حجم تجارت بین این کشورها نسبت
به حالتی که فقط اعضای فعلی در آن عضویت دارند و حالت عضویت چین در این گروه، بیشتر
است در گروه دوم مدلها که متغیر مرز مشترک بین کشورها در مدل وارد شده است.بیشترین
حجم تجارت بین کشورهای مورد بررسی زمانی است که چین به سازمان اقتصادی اکو بپیوندد.
خلاصه ماشینی:
"ASEMOC-acirfA nrehtuos nretsaE fo tekraM nommoC (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول شماره 1:تولید اتحادیههای آسیائی نسبت به سطح جهانی و منطقهای در سال 1999 2000DATCNU:ecruoS ازنظر حجم تجارت بین کشورهای این مناطق در سال 1999 ترتیب مبادلات تجاری بین اعضا به نسبت تولید آنها نبوده است.
سئوال آنها این است:که آیا منطقهگرائی جدید باعث افزایش تجارت بین کشورهای عضو اتحادیههای موردنظر شده است؟آیا اثرات موج اول با موج دوم متفاوت است؟ آیا منطقهگرائی به آزاد شدن تجارت بین اعضا و سایر کشورها کمک میکند و یا از آن جلوگیری مینماید؟ سازمان همکاری اقتصادی(اکو) سازمان همکاری منطقهای 3 برپایه وجود مشترکات فرهنگی و زمینههای همکاری اقتصادی بین سه کشور ایران، پاکستان و ترکیه در تیرماه 1343(ژوئیه 1964)به وجود آمد.
جدول شماره 8:درصد تجارت اعضای اکو با دنیا در طول دوره 2000-1990 2001 FMI:edarT fo noitceriD:ecruoS (به تصویر صفحه مراجعه شود) اطلاعات مربوط به ساختار تجارت خارجی کشورهای عضو اکو در جدول شماره 9 نشان داده شده است.
در سه مدل اول در جدول شماره 14 متغیرهای مستقل شامل تولید کشورهای مورد بررسی، فاصله بین این کشورها، شاخص توسعه در این کشورها و متغیر مجازی مربوط به عضویت کشورهای عضو اکو، کشورهای عضو اکو به علاوه، چین و کشورهای عضو اکو و روسیه است.
یا به عبارت دیگر در صورت عضویت یافتن چین و روسیه و عدم (به تصویر صفحه مراجعه شود) عضویت این دو کشور در این سازمان بهطور متوسط ظرفیت تجارت بین کشورهای مورد بررسی در دو گروه مدل به ترتیب 674/0 درصد، 742/0 درصد و 421/0 درصد نسبت به وضعیت موجود افزایش خواهد یافت."