خلاصه ماشینی:
"مصادیق عکاسی تحت چه شرایطی عکاسی (درجامعهی صنعتی) امکان ظهور یافته و مورد اقبال عمومی قرار گرفت؟ با پیدایش عکاسی، چه تحولی در نگاه زیباییشناسانه افتاد؟ آیا امکان برقرای نسبتی میان تصویر تکنیکی و امر متعالی و اسطورهای وجود دارد؟ سیر هنر غربی در میل به آشکارگی چگونه در عکاسی در اوج خود میرسد؟ سابقهی طولانی استفاده از عکاسی (تقریبا همزمان با اخترع آن) و به نحوی تبدیلشدن بخشی از غرب به سنت ما، میتواند چه امکانی برای مواجههی ما با تمدن غربی فراهم نماید؟ عکاسی؛ هنر جامعهی صنعتی ایدههایی پراکنده در باب سرآغاز عکاسی میثم سامانپور اشاره عکاسی زمانی اختراع شد که به قول بنیامین، زمان آن فرارسیده بود.
والتر بنیامین در تاریخ کوچک عکاسی 2 میگوید «شاید بتوان گفت زمان ابداع آن فرارسیده بود و بیش از یک نفر به - Walter Benjamin, Little history of photography, in The work of Art in the Age of its Technical Reproducibility and Other Writings, P.
» 1 چه شرایطی در جامعه حاکم بود که زمان ابداع آن فرارسیده بود؟ مدرنیته که از رنسانس آغاز شده بود، در نیمهی دوم قرن نوزده در اروپا به شکل بلوغیافتهی خود دست یافت: انقلاب صنعتی و استقرار شیوهی تولید سرمایهدارانه.
شاید بهتر باشد بهجای این سؤال که عکاسی بر جهان ما چه تأثیری گذاشته است، این سؤال را پیش کشیم که تکنولوژی -که عکاسی نیز کاملا وابسته به آن است- بنا بود چه کاری برای انسان کند و در نهایت چه کاری کرد؟ تکنولوژی یا همان بهرهبرداری از طبیعت امروزه عمدتا سرکوبگر است؛ به همین دلیل نظریهی نسبیت انیشتین، مهمترین فرمول جهان فیزیک، به تولید بمب اتم منجر میشود."