خلاصه ماشینی:
"1-آیا شرایط لازم برای استفاده از این ابزار اقتصادی،یعنی جذب سرمایههای خارجی وجود دارد؟ 2-آیا از سرمایهگذاریهای مستقیم خارجی انجام شده،استفاده مطلوب شده است و آیا میتوان ایران را کشوری موفق در این زمینه دانست؟ جدول 7 میزان ورود و خروج سرمایه خارجی درایران طی سالهای 1357-1335 (به تصویر صفحه مراجعه شود) منبع:دکتر بهروز هادی زنوز،سرمایهگذاری خارجی در ایران-چاپ اول-تهران 1379.
شرایط موجود اقتصادی در برنامه سوم با توجه به توصیف روند برنامه سوم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی ایران،مشکلات و موانع موجود بر سر راه تولید و سرمایهگذاری به شرح زیر است:8 -محدودیت بازار سرمایه و عدم امنیت اقتصادی برای سرمایهگذاری -بازدهی کم سرمایه و بالا بودن ضریب همبستگی طرحهای تولیدی با هزینههای ارزی -بالا بودن روند رو به افزایش سهم بخش دولتی در تجارت خارجی و تراکم فعالیتهای دولتی -فقدان نظام ارزی منطقی و واقعبینانه و بیثباتی سیاستهای تعیین نرخ ارز -وجود قوانین و مقررات متناقض و مغایر با اهداف تجاری کشور -عملکرد ضعیف و عدم تحرک بخش صادرات غیر نفتی -کاهش سهم ارزش افزوده بخش بازرگانی در تولید ناخالص داخلی -عدم موفقیت مناطق آزاد تجاری در حصول به هدفهای تعیین شده.
کشوری که نمیتواند از سرمایههای موجود خود استفاده کند(به تعبیری این امکان اقتصادی وجود ندارد)چگونه میتواند از سرمایههای خارجی استفاده کند؟!ما باید تجربه استفاده کامل و صحیح از سرمایههای داخلی و ملی خود را داشته باشیم تا بعد متوجه شویم که آیا نیاز به سرمایههای خارجی از کشور هم داریم یا خیر؟ البته تجربه امریکا و انگلیس نشان میدهد که سرمایهگذاری خارجی فقط برای جبران کمبود سرمایه و ارز در یک کشور مورد استفاده قرار نمیگیرد،بلکه فعالیتهای اقتصادی است که در شرایط مختلف میتواند فایدههای متفاوتی داشته باشد."