چکیده:
گفتن یا نگفتن داستان، باعث تفاوت بین متن روایی و غیرروایی می شود. در هر متن روایی علاوه بر یک راوی، دست کم یک «روایت شنو» نیز وجود دارد. «سطح روایی »، «میزان مشارکت » و «درجة ادراک پذیری» راوی، مهم ترین عواملی هستند که ویژگی های روایت شنو را تعیین می کنند. در این پژوهش علاوه بر معرفی نشانه های مستقیم و غیرمستقیم وجود «روایت شنو»، به تبیین دو گونه «روایت شنو» درونمتنی و برونمتنی می پردازیم . چگونگی تمایز متن روایی و غیرروایی ، چگونگی نمود نشانه های مستقیم و غیرمستقیم مبنی بر وجود روایت شنو در داستان و منظور از روایت شنو درونمتنی و برونمتنی در یک متن ، پرسش های اساسی این پژوهش به شمار می روند. در این پژوهش ، به روش توصیفی – تحلیلی و با بهرهگیری از منابع کتابخانه ای، نشانه های مستقیم و غیرمستقیم وجود «روایت شنو» در داستان را معرفی می کنیم و به تبیین تمایزهای روایت شنو درونمتنی و برونمتنی در داستان و متون روایی می پردازیم . نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که روایت شنو درونمتنی همان مخاطب تخیلی و روایت شنو برونمتنی ، خوانندة ملموس است .
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش ، به روش توصیفی – تحلیلی و با بهرهگیری از منابع کتابخانه ای، نشانه های مستقیم و غیرمستقیم وجود «روایت شنو» در داستان را معرفی می کنیم و به تبیین تمایزهای روایت شنو درونمتنی و برونمتنی در داستان و متون روایی می پردازیم .
) هیچ گونه روایت نیوشی (مخاطب ) به آن صورت که در داستان و متون روایی می بینیم ، به طور مستقیم یا غیرمستقیم مورد خطاب نویسنده قرار نگرفته است ؛ زیرا این متون غیرروایی هستند.
در 4 Tzvatan odorov 5 Non-narrative ext 6 Reader hrough he ext 7 Extra-textual eader داستان الدوز و عروسک سخنگو، صمد بهرنگی به عنوان نویسندة داستان، «بچه های فقیر» را روایت شنو داستان خویش معرفی می کند: هیچ بچة عزیزدردانه و خودپسندی حق ندارد قصة من و الدوز را بخواند.
اگرچه در داستانهای مصور، ابزار بیان داستان با داستان زبانبنیاد متفاوت است (تصویر در برابر واژه)، باز هم این متون را روایی به شمار می آوریم و از آنجا که این داستانها 8 Narrative بیشتر برای طیف سنی کودکان نوشته می شوند، در مرحلة اول می توانیم «کودکان» را به طور مستقیم روایت شنو این داستانها در نظر بگیریم .
متن روایی متنی است که در مورد یک قهرمان یا شخصیت ، داستانپردازی می کند و در محیط خاصی هم این داستان روایت می شود؛ درحالی که متن غیرروایی مثل متن گزارشی ، خبری، متن های فلسفی و غیره، متن هایی هستند که داستان در آنها وجود ندارد و داستانپردازی نمی شود (احمدیان، ١٣٨٤: ٨٦).