چکیده:
روسیه و ایران یکی از تباری اروپایی و نژادی اسلاو و دیگری از تباری آسیایی و نژادی غیراسلاو هستند. متناسب با نوع برداشت از ظرفیتها و تواناییهای خود، به ایفای نقش در نظمسازیهای منطقهای و بینالمللی میپردازند. تغییرهای ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک و تفاوت رویکردهای اعلامی و اعمالی، تغییرهای تاریخسازی را در عرصههای تقابل یا تعامل میان دو کشور ایجاد کرده، بهگونهای که چگونگی و چرایی ناپایداری این رابطه را، در مقام پرسش این پژوهش نشانده است. در بیان چگونگی شکنندگی رابطه بین ایران و روسیه، باید به تفاوت سطح و تقابل ادراک دو کشور اشاره کرد؛ بدین معنا که نگاه روسیه به ایران، تاکتیکی و ابزاری و در سطح مسایل منطقهای و دوجانبه است، درحالی که نگاه ایران به روسیه، آرمانی و مبتنی بر عقلانیت ایدئولوژیک و در سطح مسایل کلان است. اما در پاسخ به چرایی موضوع، باید به برتری نگاه ژئوپلیتیک بر ژئواکونومیک اشاره کرد. بدین ترتیب که، ماهیت سیاسی روابط ایران و روسیه، بر ماهیت اقتصادی آن سایه افکنده است.
When Islamist party of J & D took power in turkey 2002، there appeared a new discourse in foreign policy. Ankara tried its best to enter in regional and international affairs as an active player. . Turkey tries Political stability and security more effective use of the potential of the EU in promoting regional and international policies، increased bargaining power in international relations، the most important benefits of Turkey's accession to the EU. Nowadays، J & D parties make policies to join EU. They uses all means like revising ideology، approaches and programs of the party and performing political and economic reforms. The paper maneuvered on this approaches and programs to see that the party is not and ideological Islamist foundation but a rational program-based one. Turkey's geo-strategic location and military capability is key to the Europe Union in international politics. Turkey is a country and NATO membership criteria، and it is good for Europe. This article discusses the foreign policy of Turkey's Justice and Development Party between 2002 and 2012 is the Europe Union. This paper uses analytical - descriptive and usage of library resources and the Internet is done
خلاصه ماشینی:
"بدین ترتیب، رویکرد زیگزاگی در سیاست خارجی روسیه و نوسان پاندولی آن بین شرق و غرب از یکسو، و نیز سیاستهای ایران در مقابل روسیه و دیدگاههای متفاوت نخبگان و داشتن نگاه مونیستی به مسایل از سوی دیگر، سبب شده است تا توسعه روابط تهران- مسکو، یک روند منطقی را طی نکرده و این روابط همچنان شکننده باشد.
Eric Hobsbawm The Age of Extremes در نخستین سالهای پس از فروپاشی اتحاد شوروی بهدلیل حاکمیت تفکر آتلانتیکگراها در روسیه و اولویت بالایی که مقامهای مسکو برای ادغام در نهادهای بینالمللی و غربی قایل بودند، سیاست خارجی روسیه جایگاه مناسبی برای جمهوری اسلامی ایران قایل نبود و حتی ایران را بهعنوان یک کانون تهدید برای منافع خود در مناطق آسیای مرکزی و قفقاز میپنداشت، بهشکلی که در سال 1993 روابط دو کشور تا مرز قطعشدن پیش رفت (Katz, 2008, pp.
در مقابل، فرصتهای ایران شامل، استفاده از اشتراکهای دینی، قومی و زبانی در میان کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز، بهرهبرداری سیاسی از تشدید واگرایی روسیه و غرب و تلاش Commonwealth of Independent States برای کاهش امنیت روانی روسها در صورت همسویی آن کشور با سیاستهای آمریکا، استفاده از ظرفیت چین و هند بهعنوان کاندیدایی برای رقابت راهبردی با ایالات متحده و روسیه و تغییر وضع موجود در سیاست بینالملل، برنامهریزی برای استفاده از نیاز حیاتی آمریکا به گاز روسیه و ایران بهعنوان بزرگترین دارندگان ذخایر گاز جهان، پیگیری تبدیل عضویت ناظر ایران در پیمان همکاریهای شانگهای 1 به عضویت رسمی، برای تقویت هنجارهای شرقی در برابر غرب، تداوم بهرهگیری از دیپلماسی تسلیحاتی روسیه و چین در مناطق خاورمیانه، آمریکای لاتین و آمریکای مرکزی و شرق آسیا است."