چکیده:
در حالحاضر بیش از 50% جمعیت جهان در شهرها ساکن هستند. تراکم بالای جمعیت در مراکز شهری، باعث افزایش انواع جرایم شهری وکاهش امنیت در جوامع شهری شده است. در برخی از کلان شهرها از جمله شهر تبریز، ساکنین به طور غیرقانونی اقدام به بستن فضاهای محیطهای مسکونی نمودهاند که این امر اینگونه فضاها را غیرقابل نفوذ کرده، در نتیجه از سرزندگیشان کاسته شده است. جایگاه برنامهریزی شهری در امنیت اجتماعی شهروندان، شناسایی فضاهای بسته شده در قسمت شرق تبریز، سنجش پایداری محلات، اندازهگیری میزان تعلق ساکنین به محل و ارایه راهبردهایی در راستای افزایش پایداری محلههای تبریز از جمله اهداف این تحقیق میباشد. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی بوده که از ابزار پرسشنامه و مطالعات میدانی و اسنادی استفاده شده است و نتایج حاصل از تحقیقات میدانی در قالب پرسشنامه در نرم افزارهای SPSS و Arc-Gis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند.طبق اطلاعات جمعآوری شده 52% از پاسخ دهندگان، تأمین بیشتر و ایجاد حریم خصوصی را دلیل اصلی گذاشتن درب عنوان کردهاند و جلوگیری از عبور خودروها با 28% و جلوگیری از ورود افراد متفرقه با 20% علل دیگر خصوصیسازی اینگونه از محیطهای شهری است. یکی از معیارهای مهم در زمینه پایداری اجتماعی محلههای شهری و تأمین امنیت مناطق مختلف آن، مشارکتاجتماعی مردم و میزان ارتباطات اجتماعی کنشگران میباشد. در مناطقی که مشارکت اجتماعی ساکنین در سطح بالایی قرار دارد، امنیت شهری و میزان جرایم شهری کم میباشد. بین مشارکت ساکنین و امنیت شهروندان همبستگی مستقیم که برابر 87/. است، وجود دارد. همچنین یک همبستگی مثبت برابر 7/. بین دو متغیر میزاندرآمد و سرزندگی افراد وجود دارد. بر این اساس بالا بودن میزان تعلق به محیط، بیشتر بودن سابقه سکونت و بالا بودن سطح درآمدها از دلایل اصلی پایداری اجتماعی-کالبدی محدوه مورد مطالعه میباشد. طبق نظر ساکنین، دلیل انتخاب محل سکونتی آنها، بالا بودن امنیت در اینگونه از کویها و محیطهای شهری است.
Nowadays, more than 50 percent of world population lives in cities. High population density in urbane centers increases the urbane crimes and decreases the safety in urbane communities. Residents close the residential spaces illegally which made these spaces impervious and reduce their vitality. The position of urbane playing in social security of citizens, identification of closed spaces in east of Tabriz, neighborhood stability testing, residents’ belonging, and presenting guidelines to increase stability of Tabriz neighborhoods are some of the purposes of this study. The research method is descriptive and analytical, and questionnaire, field, and document studies have been used. According to data 52% of respondents considered to creating more security and privacy, 28% to the prevention of passing vehicles, and 20% to other reasons for privatizing of residential areas. One of the important criterions of social sustainability in urban neighborhoods and securing different areas of them is social participation and social interaction of actors. In areas where social participation is high, town security and urban crime rates are low. There is a correlation between residents’ participation and security (87%), also there is a positive correlation between income and vitality (7%). According to these data, belonging to the environment, long time residency, and high income are the main reasons of social stability. Also the main reason of the respondents’ residency in these areas is the high environment security of these areas.
خلاصه ماشینی:
"از اهداف این تحقیق میتوان به بررسی تطبیقی پایداری 1 و سرزندگی 2 در مناطق توسعه یافته - Sustainability - livability تبریز از جمله منطقه ولیعصر (عج) و آبرسان، وضعیت امنیت محلههای تبریز، شناسایی فضاهای بسته شده در قسمت شرق تبریز، علل خصوصیسازی فضاها، اندازهگیری میزان تعلق ساکنین به محل و پیامدهای خصوصیسازی محیطهای مسکونی اشاره نمود.
این پژوهش سعی بر آن دارد که به سوالهای زیر پاسخ دهد: میزان پایداری اجتماعی و سرزندگی در مناطق مختلف شهر تبریز در چه سطحی قرار دارد؟ آیا بین سطح درآمد ساکنین و مدت اقامت آنها در پایداری محلهها و افزایش ضریب امنیت محله ارتباط مستقیمی وجود دارد؟ علل و پیامدهای خصوصیسازی محیطهای مسکونی چیست؟ وضعیت سطح اقتصادی و اجتماعی ساکنین محیطهای مسکونی اختصاصی شده (خصوصی شده) نسبت به سایر محلات چگونه است؟ طبق آخرین آمار جمعیت جهان از مرز 7 میلیارد نفر گذشته است(www.
/ نقشه شماره (1): موقعیت نمونهها و برداشت های میدانی (ترسیم: نگارندگان) بررسی و تحلیل امنیت شهری در شرق تبریز با توجه به مطالعات تطبیقی که در قسمت مبانی نظری به آن اشاره گردید، در دیگر کشورها خصوصیسازی محیطهای مسکونی و عمومی به دلیل پایین بودن و ارتقای امنیت و آسایش ساکنان بوده است که این کار بیشتر در حومههای شهرهای بزرگ رواج دارد تا در داخل محدوده شهر (زیرا خانهها در حومهها به صورت پراکنده و جدا از هم هستند و فضاهای عمومی پتانسیل جرمخیزی در این نواحی را افزایش میدهند)."