چکیده:
ورزش به عنوان یک عنصری قوی و فعال، نقش مؤثری در جامعه رو به توسعه امروز ایفا مینماید و استمرار و تداوم آن در ارتقاء سطح فرهنگی مادی و معنوی جامعه مؤثر واقع میشود و سلامت جسمی و روحی افراد جامعه را تضمین مینماید. ورزش به مثابه یک پدیده اجتماعی جایگاه مهمی در بدنه جامعه و خانواده دارد. یکی از دلایل مهم برای مطالعه ورزش به عنوان یک پدیده اجتماعی فراگیر، این است که با بسیاری از مظاهر زندگی اجتماعی افراد جامعه ارتباط بسیار نزدیک دارد. ورزش در اشکال مختلف، بازتابی از جامعه در کلیت خویش است. در جامعهای که فرهنگ خشونت و پرخاشگری امری رایج باشد، زمینههای آن را در بسیاری از پدیدههای اجتماعی، از جمله ورزش، آشکار میشود. مطالعه و تحقیق پیرامون خشونت و پرخاشگری در ورزش از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این مقاله با الهام از رهیافتهای نظری روانشناختی اجتماعی ضمن تحلیل نظام رفتاری پرخاشگری و خشونتهای ورزشی، به کنترل خشونت و راهکارهای پیشگیری آن میپردازد.
Exercise as a strong and active element plays a significant role in the development of community and the continuity of it can be effective in raising the cultural level of the community and also ensure the people's physical and mental health.
One of the main reasons for studying sport as a social phenomena is its strong connection with the real social life of people.
Exercise in various forms is a reflection of society in its totality. In the culture of violence and aggression it is apparent to find their grounds in many social phenomena including sports.
Study on violence and aggression in sports is extremely important.This article is inspired by social psychological theory deals with the analysis of behavioral aggression and violence in sports and also presents violence control and prevention of it.
خلاصه ماشینی:
"دیدگاههای جدیدی که در این نظریه مطرح هستند بر این باورند که دامنه تجلی و بروز پرخاشگری در عرصه ورزش، به عوامل مختلفی بستگی دارد که در این میان میتوان به فراوانی شکلگیری و بروز ناکامی، آستانه تحمل افراد در جامعه با 1- Displacement ناکامی، میزان رویدادهایی که منجر به ناکامی میشوند و نیز دامنه انتظارات فرد در مقابل مجازاتی که به رفتار پرخاشجویانه تعلق میگیرد، اشاره کرد.
افرادی که با استفاده از این نظریه به مطالعه خشونت و پرخاشجویی در ورزش پرداختهاند، به سه منبع مهم اشاره میکنند: 1- گروه مرجع فعلی افراد شامل ورزشکاران، مربیان، اعضای خانواده و دوستان 2- ساختار فعالیت ورزشی و نحوه اعمال مقررات توسط دستاندرکاران و مقامات فعالیتهای ورزشی (یعنی سیستم تنبیه و تشویق) 3- طرز تلقی رسانه، دستگاه قضایی و جامعه این نظریه به عوامل وضعیتی (یعنی عواملی که نه از قبل، بلکه با توجه به شکلگیری وضعیت خاص در مکان و فضای خاص خشونت شکل بگیرد)، اشاره میکند.
کنترل خشونت و راهکارهای پیشگیری آن از عوامل مؤثر بر پیشگیری و کاهش خشونت، میتوان به موارد زیر اشاره کرد: 1- ارایه خدمات بهتر به افراد 2- برطرف کردن عمل مستقیم ناکامیها 3- آزاد سازی و هدایت خشونت و پرخاشگری در کانالهای مورد قبول اجتماعی مثل شرکت در بازیها و مسابقات ورزشی 4- فراهم سازی شرایط و تغییرات مناسب در موقعیتهای محیطی به منظور از بین بردن زمینههای موجود پرخاشگری 5- عدم تقویت پاسخهای پرخاشگرانه به طوری که چنانچه اگر فرد برای رفتارهای پرخاشگرانه خود تقویت نشود و پاداش دریافت نکند احتمال انجام رفتار پرخاشگرانه کاهش پیدا میکند."