چکیده:
هدف: هدف پژوهش تعیین تاثیر آموزش مهارتهای دهگانه زندگی بر خودکارآمدی دانشجویان بود.
روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پسآزمون با گروه گواه و جامعه آماری کلیه 91 به - دانشجویان آموزشکده های فنی و حرفه ای دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج سال تحصیلی تعداد 4000 نفر بود. از میان آنها تعداد 70 دانشجو به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه در هر گروه 35 نفر جایگزین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر ( 1982 ) که در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و بعد از دو ماه در مرحله پیگیری اجرا شد. برنامه آموزشی مهارتهای ده گانه زندگی سازمان بهداشت جهانی ( 1998 ) در 10 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای 1 بار در گروه آزمایش اجرا گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد آموزش مهارتهای زندگی ازجمله خودآگاهی، همدلی، برقراری ارتباط موثر، مدیریت خشم، روابط بینفردی موثر، رفتار جرات مندانه، حل مسئله، مقابله با استرس، تصمیم گیری و تفکر خلاق میزان به صورت معناداری خودکارآمدی دانشجویان را افزایش داده و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار مانده است.
نتیجه گیری: آموزش مهارتهای زندگی را به عنوان روشی موثر برای تقویت و افزایش خودکارآمدی دانشجویان میتوان در نظر گرفت.
Aim: The purpose of this research was to study the role of ten life skills training on self-efficacy of students in higher education institutions.
Method: The statistical population of this study included all students of vocational and technical school of Azad University of Karaj branch in the 2012–2013 academic year. The number was 4،000 people.70 students were chosen randomly and were divided into an experimental and a control (35 people in Each) groups. Research method was quasi-experimental with tests were conducted at the beginning of the training session (pretest) at the end of the training session (posttest) and two months after the termination of training (follow up). The experimental group was given training on ten basic skills based on the protocol suggested by the World Health Organization. 10 sessions of 90 minutes duration each were conducted once a week. The general self-efficacy questionnaire (Scherer، 1982) was administered to all participants as described above.
Results: Results showed that life skills training consisting of self-awareness، empathy، effective communication، anger management، effective interpersonal skills، assertiveness، problem solving، dealing with stress، decision making and creative thinking has a significant positive effect on the self-efficacy of Iranian university students and that this effect seems to have reasonably good stability over time.
Conclusion: It is concluded that the results of this research shows the necessity of life skills training and its role in improving and increasing selfefficacy of students.
خلاصه ماشینی:
یافته ها: نتایج نشان داد آموزش مهارت های زندگی ازجمله خودآگاهی ، همدلی ، برقراری ارتباط مؤثر، مدیریت خشم ، روابط بین فردی مؤثر، رفتار جرأت مندانه ، حل مسئله ، مقابله با استرس ، تصمیم گیری و تفکر خلاق میزان به صورت معناداری خودکارآمدی دانشجویان را افزایش داده و این تأثیر در مرحله پیگیری پایدار مانده است .
هوایی (١٣٨٨) در پژوهش خود به این نتیجه دست یافت که آموزش مهارت های زندگی باعث کاهش معنی دار استرس تحصیلی کلی و استرس تحصیلی ناشی از انتظارات از خود و والدین /معلمان و هم چنین افزایش خودکارآمدی در دانش آموزان سال سوم 2.
خوش کنش ، پورابراهیم و پاشایی (١٣٨٨) نشان دادند که آموزش مهارت های مقابله با هیجان ها در کاهش اضطراب امتحان و افزایش خودکارامدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان مؤثر است .
Wenzel, Weichold&Silbereisen ٧٤ فصلنامه روان شناسی کاربردی / سال ٧/ شماره ٣ (٢٧)/ پاییز ١٣٩٢ اثربخشی آموزش مهارت های ده گانه زندگی بر خودکارآمدی دانشجویان (٢٠١٠) نشان دادند آموزش مهارت های زندگی بر خودکارآمدی دانشجویان مؤثر است .
٧٦ فصلنامه روان شناسی کاربردی / سال ٧/ شماره ٣ (٢٧)/ پاییز ١٣٩٢ اثربخشی آموزش مهارت های ده گانه زندگی بر خودکارآمدی دانشجویان جلسه نهم .