چکیده:
احسان و سپاس از امور مورد تاکید دین بوده و اثر غیر قابل انکاری بر بهبود روابط اجتماعی دارد. نظریه محبت در اسلام بر پایه احسان است و لذا احسان از طریق جلب محبت، موجب بهبود روابط می شود. هم چنین سپاس گزاری از سویی، درباره دوستان موجب افزایش رضامندی و وفاداری، و درباره دشمنان موجب اصلاح روابط می شود؛ و از سوی دیگر، موجب تقویت ارتباط با خدا شده و در عین حال، از همان مسیر به بهبود روابط اجتماعی نیز کمک می کند. تحقیقات تجربی نیز اثر سپاس را بر بهبود خلق افراد و افزایش شادمانی آن ها اثبات کرده است. نتیجه این که، سنت احسان و سپاس می تواند عنصری اثرگذار در اصلاح و ارتقای روابط اجتماعی باشد. با تقویت سنت احسان و سپاس می توان احساس رضایت و وفای اجتماعی را به وجود آورد، خصومت ها را به عطوفت تبدیل کرد و نشاط و شادمانی را افزایش داد.
خلاصه ماشینی:
"/> آنچه به عنوان مسئلهای علمی مطرح است، مکانیزم تأثیر احسان در روابط اجتماعی است؛ مسئلهای که به صورت ظریف و گاه صریح در متون دینی مورد توجه قرار گرفته، اما دیده نشده است!
رسول خدا( در بخش مرتبۀ زبانی تشکر، به دعا برای فرد اشاره کرده و میفرماید: من اصطنع الیکم معروفا فکافئوه، فان لمتجدوا مکافأة فادعوا له، فکفی ثناء الرجل علی اخیه اذا اسدی الیه معروفا فلمیجد عنده مکافأة أن یقول: «جزاه الله خیرا» فإذا هو قد کافأه؛<FootNote No="127" Text=" مستدرکالوسائل، ج12، ص355.
<FootNote No="142" Text=" امانز و مکالخ؛ به نقل از: اثربخشی مداخلات روانشناسی مثبتگرا جهت افزایش نشاط، خشنودی از زندگی و کاهش افسردگی.
"/> و پترسون<FootNote No="146" Text=" پترسون؛ به نقل از: اثربخشی مداخلات روانشناسی مثبتگرا جهت افزایش نشاط، خشنودی از زندگی و کاهش افسردگی.
پترسون،<FootNote No="147" Text=" پترسون و پارک؛ به نقل : اثربخشی مداخلات روانشناسی مثبتگرا جهت افزایش نشاط، خشنودی از زندگی و کاهش افسردگی.
"/> سلیگمن و همکارانش،<FootNote No="148" Text=" سلیگمن، استین و پترسون؛ به نقل : اثربخشی مداخلات روانشناسی مثبتگرا جهت افزایش نشاط، خشنودی از زندگی و کاهش افسردگی.
"/> داک ورث و همکاران<FootNote No="149" Text=" داکورث، استین و سلیگمن؛ به نقل از: اثربخشی مداخلات روانشناسی مثبتگرا جهت افزایش نشاط، خشنودی از زندگی و کاهش افسردگی.
این امر هم اثر فردی و درونی دارد و هم اثر آن به ارتباط اجتماعی نیز بازمیگردد، زیرا وقتی کسی حق خدا را در ارتباط با دیگران داد، خداوند نیز وی را مشمول رحمت و عنایت خود میکند و دلها را به هم نزدیک کرده و صمیمت را افزایش میدهد.