تعزیه در ایران

"@کتاب ماه:پس‌ می‌شود رابطهء آن را با اسطوره مستحکم‌تر از تاریخ دانست،به تعبیر دیگر در اینجا این آیین و اسطوره است که‌ دربرداشت خاص و آزاد و فرهنگی خود تاریخ را به‌ شکلی شگرف و تأثیرگذار تصویر می‌کند و با زبانی بومی و مردم‌فهم آن را بیان می‌نماید؟ *اسطوره اعتقاد یک قوم را به یک موضوع دربردارد. @کتاب ماه:آیا تعزیه یک تئاتر و نمایش‌ شرقی است و آن را می‌توان با نمایش‌های‌ مقدس در سرزمین‌هایی چون هند و اندونزی‌ مقایسه کرد و رد ساختاری همگون را پیدا نمود؟ *ببینید در شرق در کشورهایی مثل هند،اندونزی و حتی ژاپن شما نمایش‌هایی می‌بینید که به صورت سنتی‌ نگهداری شده‌اند،و به لحاظ اینکه آیینی مذهبی به شمار می‌آیند مانند خود تعزیه قدرت فراوانی دارند. @کتاب ماه:گروهی بر این باورند که دلیل‌ شکل‌گیری چنین درامی در ایران که از این‌ جهت در میان کشورهای اسلامی یک‌ استثناست به محدودیت‌های موجود بر راه این‌ هنر باز می‌گردد که منجر به شکل‌گیری یک هنر مذهبی می‌گردد،آیا برای تعزیه می‌توان‌ خاستگاه جامعه‌شناختی قائل شد و گفت که از نظر جامعه‌شناسی محدودیت‌ها یا نظام‌های‌ اجتماعی آن را شکل داده است؟ *دقیقا مفهوم سؤال را نمی‌فهمم اما در مورد عبارت‌ آخر:«محدودیت‌های نظام‌های اجتماعی آن را شکل داده‌ است؟باید بگویم:خیر،برعکس و همان‌طورکه قبلا گفتم‌ از دوران صفویه که شیعه مذهب رسمی اعلام شد به‌تدریج‌ تعزیه شکل گرفت."