چکیده:
هدف از انجام این پژوهش شناخت مختصری از همکاری علمی، هم نویسندگی و شبکه هم نویسندگی به منظور بررسی نمونه کوچکی از یک شبکه هم نویسندگی با مرکزیت مجتبی شمسی پور در حوزه شیمی ایران است. در این پژوهش با استفاده از روش سندی تاریخی به مرور مختصری از منابع و متون مرتبط با موضوع پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد که مطالعه هم نویسندگی مقاله های علمی و شبکه های استنادی که مبتنی بر پایگاه های انتشارات علمی است، راهی موثر برای بررسی همکاری بین دانشمندان است. این شبکه ها برای مطالعه ارتباطات دانشمندان و همچنین شهرت، محبوبیت و تکامل فناوری ها به کار برده می شوند، این شبکه-ها نوعی شبکه اجتماعی به شمار می آیند. یک شبکه اجتماعی، مجموعه ای از روابط است که بین افراد، گروه ها یا سازمان ها وجود دارد و جریان داده ها، اطلاعات، دانش و سایر منابع را قادر می سازد. بر پایه مبانی نظری پژوهش ، شبکه هم نویسندگی حوزه شیمی ایران با مرکزیت مجتبی شمسی-پور مورد بررسی قرار گرفت. یافته های این بررسی نشان می-دهد در حوزه شیمی ایران شبکه اجتماعی نویسندگان بسیار پیچیده است و ایشان دارای روابطی منسجم و مرکزیتی قوی را در این حوزه ایجاد کرده است. نگاشت شبکه اجتماعی هم نویسندگی شمسی پور، نمونه ای از همکاری علمی در حوزه شیمی ایران است.
خلاصه ماشینی:
همکاری علمی، زمینهساز شبکه همنویسندگی: مطالعه موردی، روابط همنویسندگی مجتبی شمسیپور در حوزه شیمی حمید احمدی1*، فریده عصاره2، فرامرز سهیلی2 1- دانشجوی دکترای علم اطلاعات و دانششناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز 2- استاد علم اطلاعات و دانششناسی و مدیر قطب علمی مدیریت دانش، دانشگاه شهید چمران اهواز 3- استادیار علم اطلاعات و دانششناسی، دانشگاه پیام نور کرمانشاه چکیده هدف از انجام این پژوهش شناخت مختصری از همکاری علمی، هم¬نویسندگی و شبکه هم¬نویسندگی به منظور بررسی نمونة کوچکی از یک شبکه هم¬نویسندگی با مرکزیت مجتبی شمسی¬پور در حوزه شیمی ایران است.
هدف فرعی آن نیز بررسی روابط و نگاشت علمی شبکه نویسندگان پر تولید حوزه شیمی ایران با مرکزیت مجتبی شمسیپور است.
تحلیل همنویسندگی بر این اصل تأکید دارد که وقتی دو یا بیش از دو پژوهشگر به صورت مشترک یک مقاله را می¬نویسند، پیوندهای فکری و اجتماعی بین آنها به وجود می¬آید (استوک و هارتلی ، 1989) برخی از مزایای هم¬نویسندگی عبارتند از¬: کاهش هزینههای پژوهشی، افزایش ضریب تأثیر مقالههای تألیفی مشترک، بهبود کیفیت کارها و تولیدات علمی، فزایش میزان بهرهوری علمی، افزایش بازده و کارایی اعضای گروه، تقویت انگیزش و دلبستگی پژوهشگران به گروه، کاهش تعارض و برخوردها میان پژوهشگران، تقویت روح ابتکار و حسن مسؤولیت در همکاران، ایجاد امکان استفاده از تجارب عملی، اندیشهها و نظرهای همدیگر، افزایش مهارتها و دانش پژوهشگران و همافزایی و افزایش رضایتمندی کاربران نهایی محصولات و تولیدات فکری¬(نوروزی و ولایتی، ۱۳۸۸، ص ۸۴-۸۵ ) 3-3- شبکه هم¬نویسندگی مفهوم شبکه، تأکید بر حقیقتی است که هر شخصی گره¬هایی با سایر افراد دارد، که هر کدام از آنها به نوبة خود به تعداد زیاد یا معدود دیگری از افراد گره دارند.