چکیده:
هدف این نوشتار بررسی شیوه های بکار گرفته شده ی ادبیات پسامدرن در رمان «سرزمین گوجه های سبز» اثر هرتا مولر نویسنده ی رومانی الاصل می باشد. برای نیل به این منظور در ابتدا کوشیده ایم تلقی خود از مهمترین ویژگی های ادبیات داستانی پسامدرن را روشن نماییم. بنابراین در بخش نخست این مقاله بر مولفه هایی همچون بی نظمی زمانی در روایت رویدادها، عدم قطعیت، تناقض، جابجایی، عدم انسجام، فقدان قاعده، زیاده روی در استفاده از صنایع ادبی، دور باطل، پارانویا، اختلالات زبانی، استفاده ی افراطی از شیوه ی جریان سیال ذهن و بالاخره اقتباس به عنوان مهمترین مولفه های ادبیات داستانی پسامدرن تاکید شده است. در ادامه ی پژوهش تلاش شده تا با ارائه ی یک خوانش جدید از رمان «سرزمین گوجه های سبز» نشان دهیم که حقیقت ارائه شده در این جا حقیقتی است کاملا دموکراتیک که از ساختار لیبرال دنیای پسامدرن بر می خیزد؛ دنیایی که هر نوع مجادله ی زیبایی شناسانه را معتبر و قابل بحث می داند
خلاصه ماشینی:
بنابراین در بخش نخست این مقاله بر مؤلفه هایی همچون بی نظمی زمانی در روایت رویدادها، عدم قطعیت ، تناقض ، جابجایی ، عدم انســجام ، فقدان قاعده ، زیاده روی در اســتفاده از صنایع ادبی ، دور باطل ، پارانویا، اختلالات زبانی ، استفاده ی افراطی از شیوه ی جریان سیال ذهن و بالاخره اقتباس به عنوان مهمترین مؤلفه های ادبیات داستانی پسامدرن تأکید شده است .
این ادبیات با تحریف مفهوم زمان معنا دار یا گذشت ملال آور زمان عادی ، انسجام ترتیب دار روایت را مخدوش می کند» (همان : ٨٤ و ٨٦) نویسندگان ادبی پسامدرن سعی دارند با استفاده فنون ادبی و اســتفاده ی رادیکال و افراطی از تکنیک های روایی خاص همچون جریان سیال ذهن ، پایان باز، اقتباس ، بینامتنیت ، ایجاد از هم گسیختگی در روند داستان و...
عدم قطعیت ، انســجام و وحدت معنایی که از شک گرایی و رد کامل حقیقت و عقل مدرن نشأت می گیرند، از دیگر مشخصه های اصلی ادبیات پسامدرن اند، اصل عدم قطعیت نشان می دهد که متن به چیزی در بیرون از خود ارجاع نمی دهد ، بلکه ارجاع آن به خود است و در نتیجه پسامدرنیسم به فرضیه ی محاکات که در آن متن جهان خارج را بازنمایی می کند، هیچ اعتقادی ندارد؛ و این عدم قطعیت خود را در فراداستان های تاریخ نگارانه نشان می دهد.