چکیده:
هدف از این تحقیق، تبیین نقش واسطهگری جهتگیری مذهبی در رابطهی بین سبک فرزندپروری والدین و معنای زندگی دانشآموزان پایهی سوم دبیرستان شهر شیراز بود. بهمنظور انجام این پژوهش، 271 نفر از دانشآموزان سال سوم دبیرستان شهر شیراز(138 دختر و 133پسر) به شیوهی نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامهی سبک فرزندپروری والدین دیانا بامریند(1967م) و معنادار بودن زندگی(صالحی،1374) و پرسشنامهی جهتگیری مذهبی(البرزی،1382) استفاده شد. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادههای خام از شیوهی آماری تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که در مجموع 41% از واریانس معنای زندگی توسط جهتگیری مذهبی همانندسازی شده و سبک فرزندپروری والدین قابل پیشبینی است. بنابراین نتایج بهدست آمده نشان داد که جهتگیری مذهبی نقش واسطهگری معنادار برای سبک فرزندپروری و معنای زندگی دانشآموزان پایهی سوم دبیرستان بازی میکند.
The study aimed to check mediating role of Religious orientation for parenting styles and their meaning of life in junior high school students in Shiraz. The sample of this study consisted of 271 junior high school students in Shiraz (138girls and 133boys) that was selected by the method of sampling multistage cluster. The questionnaire for the study of parenting styles parents, and the meaning of life and the religious orientation inventory were used. In order to analyze the raw data the statistical methods were used. The study showed that 41% of variance of meaning of life is predicted with Religious orientation and parenting style. In sum, the results revealed that Religious orientation for parenting styles and their meaning of life has a signification role.
خلاصه ماشینی:
نتایج تحلیل نشان داد که در مجموع ٤١% از واریانس معنای زندگی توسط جهت گیری مذهبی همانندسازی شده و سبک فرزندپروری والدین قابل پیش بینی است .
بنابراین نتایج به دست آمده نشان داد که جهت گیری مذهبی نقش واسطه گری معنادار برای سبک فرزندپروری و معنای زندگی دانش آموزان پایه ی سوم دبیرستان بازی میکند.
سلیمی(١٣٨٨) در پایان نامه ی خود تحت عنوان بررسی رابطه ی شیوه های فرزندپروری والدین با معنای زندگی و سلامت روان بر روی دانش آموزان دبیرستانی شهر گرگان به این نتیجه رسید که فرزندان آن دسته از والدینی که شیوه ی فرزندپروری اقتدارطلب داشتند، به طرز فاحشی زندگی معنادارتری نسبت به بقیه ی سبک های فرزندپروری داشتند.
شریفی(١٣٩٠) بین سبک فرزندپروری منطقی و جهت گیری مذهبی درون سازی شده (همانندسازی شده ) رابطه ی مثبت و معناداری پیدا کرده است .
بنابراین هدف این پژوهش تبیین نقش واسطه گری جهت گیری مذهبی در رابطه ی بین سبک فرزندپروری والدین و معنای زندگی فرزندان میباشد.
ابتدا برای بررسی میزان اثر متغیرهای برون زاد سبک فرزندپروری(الف : آسان گیر ب : استبدادی ج : منطقی) بر متغیرهای واسطه جهت گیری مذهبی(الف : همانندسازی شده ب : درون فکنی شده ) از آزمون رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد که نتیجه ی آن در جدول ٣ ارائه شده است .
بررسی رابطه ی ادراک فرزندان از سبک فرزندپروری و جهت گیری مذهبی و سلامت روان دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی.
journal of personality and social psychology, 65, 586 – 596.
journal of personality and social psychology, 65, 586 – 596.