چکیده:
هدف این پژوهش، شناسایی اثربخشی آموزش طرح امید در میزان بهزیستی فاعلی مددجویان زندانی بود. بدین منظور، از بین مددجویان زندان قم، 32 نفر بهصورت در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (16نفر) و شاهد (16نفر) جایگزین شدند. آزمودنیها پیش و پس از مداخله، با مقیاس رضایت از زندگی و مقیاس شادی فاعلی مورد آزمون قرار گرفتند. طرح امید بر روی گروه آزمایش در 12 جلسه انجام شد. تحلیل کوواریانس دادهها نشان داد که آموزش طرح امید در افزایش سازههای بهزیستی فاعلی نظیر رضایت از زندگی و شادی فاعلی مددجویان مؤثر است؛ بهگونهای که پس از تعدیل نمرات پیشآزمون، بین دو گروه پس از مداخله، در عامل رضایت از زندگی و شادی فاعلی، تفاوت معنادار مشاهده میشود. همچنین طرح امید به ترتیب موجب 60 و 48 درصد تغییرات در افزایش رضایت از زندگی و شادی فاعلی شده است.
The present paper seeks to investigate the effectiveness of teaching the project of hope on the promotion of subjective well-being of prisoners in need of help and correction. To this end، 32 prisoners were selected from prisoners in Qom central prison and were randomly divided into experiment group (16 prisoners) and control group (16 prisoners). They completed the scales of life satisfaction and subjective happiness. The criteria of input and output of this research include: 1- subjects being young; 2- having least literacy; 3-granted forgiveness or vacation at the end of prison; 4- not participating in the project of hope in prisons of the country. The hope project was implemented for experiment group. The covariance analysis of the data shows that teaching the project of hope is influential in increasing the constructs of subjective well-being such as life satisfaction and subjective happiness of prisoners، such that having moderated the scores of pretest between two groups after intervention، there was a significant difference in the factors of life satisfaction and subjective happiness (p=0/000). Furthermore، the project of hope increases life satisfaction and subjective happiness %60 and %48، respectively.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین، این مطالعه به تعیین میزان تأثیر آموزش طرح امید زندانهای کشور در افزایش بهزیستی فاعلی مددجویان زندان قم میپردازد.
یافتههای پژوهش نتایج یافتههای توصیفی این پژوهش شامل شاخصهای آماری میانگین و انحراف استاندارد پیشآزمون و پسآزمون رضایت از زندگی و شادی فاعلی در دو گروه آزمایش و گواه در جدول شماره 2 ارائه شده است.
از سوی دیگر، چنانچه تحقیقات نشان داده است، شرکت مددجویان در چنین طرحی میتواند موجب توجه آنها به مشکلات روانی و در نتیجه، ایجاد انگیزه برای درمان و رفع مشکلات شود (خادمی، 1389، 290)؛ زیرا موضوعات طرح شده در کلاسها، بهطور طبیعی حکم معیار را داشته و مددجو در مقایسه خود با آنها مشکلات خویش را در مییابد.
در نتیجه، توجه به هدفها و برگزیدن روشهای ویژه مراقبت با در نظر گرفتن دیدگاههای معنوی مددجویان؛ حمایت از بهرهمندی از اعتقادهای معنوی در مقابله با عوارض و مشکلات زندان؛ تشویق مددجویان به صحبت و مشاوره با بزرگان معنوی خود؛ مطالعه و مباحثه کتابهای معنوی و مذهبی؛ محاسبه و مراقبه نفس و قبول مسئولیت زندگی فردی و اجتماعی؛ حرفهآموزی و انجام خدمت و کار عامالمنفعه، میتواند در رسیدن به معنویت و پیامد مؤثر آنکه، حفظ و ارتقای بهزیستی فاعلی آنها است، کمکیار باشد.
& et al, (1985), The Satisfaction With Life Scale, Journal of Personality Assessment, v 49, p.
Pvot W, Diener E, & et al, (1991), Farther Validation of the satisfaction with life Scale: Evidence for the cross-method convergence of well-being measures, Journal of personality assessment, v 51, p."