چکیده:
اثر مخارج دولت بر مصرف خصوصی به عنوان بزرگترین و باثبات ترین جزء تقاضای کل همواره مورد توجه محققین اقتصادی بوده است. در این مقاله با استفاده از مفهوم کشش جانشینی به بررسی قابلیت جایگزینی مخارج دولت به جای مصرف خانوار در تابع مطلوبیت خانوار برای 48 کشور عضو سازمان همکاری اسلامی پرداخته شده است. با استفاده از آزمون CD پسران وجود مسئله وابستگی مقطعی برای متغیرهای الگو مورد بررسی قرار گرفت، سپس بررسی مانایی متغیرها با آزمون های IPS و CIPS تایید شده و الگوی نهایی با استفاده از روش CUP-FM برآورد گردید. نتایج حاصل از تخمین بیانگر وجود رابطه جانشینی بین مخارج دولت و مصرف خصوصی در کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی است، همچنین مشاهده شد که با افزایش اندازه دولت ها شدت جانشینی بین مخارج دولت و مصرف خصوصی افزایش می یابد.
The effect of government spending on private consumption، as the largest and the most stable component of aggregate demand always has been preoccupying many economists. In this article، using the elasticity of substitution concept، we investigate the substitutability of government spending for private consumption in 48 OIC countries. We use the Pesaran’s CD test for investigating the cross-section dependency in the data. Then the stationary of variables confirmed by IPS and CIPS tests and the regression equations estimate by CUP-FM estimator. According to the estimation results، the substitutability between government spending and household consumption was confirmed for OIC countries. In addition، the results of estimating tell that in case of countries with larger governments the degree of substitutability between government spending and private consumption is greater.
خلاصه ماشینی:
در مقاله حاضر با بهره گيري از دو الگوي ارائه شده توسط آمانو و ويرجانتو (١٩٩٧) که توسط چيو (٢٠٠١)، نيه و هو (٢٠٠٦) و آتري و کستانتيني (٢٠١٠) نيز مورد استفاده قرار گرفته و آمانو و ويرجانتو (١٩٩٨) که اکوبو (٢٠٠٣)، استيو و سانچز- لوپز (٢٠٠٥) و کوان (٢٠٠٧) نيز از آن استفاده کردند، کشش جانشيني بين مخارج مصرفي دولت و مصرف خانوار در ٤٨ کشور عضو سازمان همکاري اسلامي برآورد شده است .
با فرض برقراري فرضيه درآمد دائمي ، مصرف کنندگان براي بيشينه نمودن مطلوبيت انتظاري خود با قيد بودجه اي به صورت زير مواجه مي باشند: (به تصویر صفحه مراجعه شود) در معادله فوق ، PC و PG به ترتيب قيمت هاي ضمني مصرف خصوصي و مخارج دولت بوده و Mt تمام مخارج مصرفي فرد در زمان t است (نيه و هو، ٢٠٠٦).
بنابراين مي توان رگرسيوني براي انجام آزمون ريشه واحد با درجه p-ام تعميم مقطعي و سري زماني به صورت زير ارائه داد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) فرض صفر و مقابل اين آزمون همانند فرض صفر و مقابل آزمون IPS بوده و آماره هاي CADF فردي نيز با استفاده از نسبت t مربوط به پارامتر βi در معادله فوق محاسبه مي شود.
برآورد ضرايب الگوي (٧) به روش CUP-FM (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به اطلاعات جدول (٦) نتيجه مي گيريم که کشش جانشيني درون دوره اي مخارج مصرفي دولت و مصرف خانوار براي تمام کشورها برابر با ٠/٤١٧ براي کشورهاي گروه اول برابر با ٠/٣٥ و براي کشورهاي گروه دوم برابر با ٠/٧ است .