چکیده:
مقاله حاضر درصدد پاسخ به این پرسش است که آیا پرداخت مستمری بازنشستگی تامین اجتماعی باعث تصمیم افراد به پیش انداختن زمان بازنشستگی خود می شود و اگر پاسخ به پرسش مثبت است ، میزان این تاثیر به چه اندازه است . به این پرسش در قالب مدل های ارزش انتخاب و ارزش قله پرداخته می شود که در آنها تصمیم بازنشستگی به عنوان تابعی از روند تغییرات آتی ارزش حاضر مستمری های بازنشستگی به دست آورده می شود. نتایج برآوردها حاکی از آن است که تامین اجتماعی (مستمری های بازنشستگی ) بر تصمیم بازنشستگی افراد تاثیر معناداری دارد و تغییرات آتی ارزش فعلی این مستمری ها نقش تعیین کننده ای در احتمال بازنشستگی مردان در آستانه بازنشستگی دارد.
خلاصه ماشینی:
در این مدل ها، آنچه برآورد می شود، احتمال یک یا صفربودن متغیر وابسته (بازنشسته شدن یا نشدن ) است ، بنابراین ، تعبیر اثر متغیرهای توضیح دهنده نیز به صورت احتمالی است و می توان این تعبیر را برای متغیر ارزش انتخاب ارایه کرد که هرچه 1- Constant Relatvie Risk Aversion 2- Binary Choice Models مقدار این متغیر بزرگ تر باشد، فرد انگیزه کمتری برای بازنشستگی دارد و احتمال بازنشسته شدن او نیز کمتر خواهد بود؛ بنابراین ، انتظار می رود ضریب برآورد شده برای این متغیر نیز دارای علامت منفی باشد.
SSW ثروت تأمین اجتماعی AGE سن در سال پایه (١٣٧٧) AGE2 مربع سن AGE60 متغیر مجازی ، برابر ١ برای سن ٦٠ سالگی AGE61 متغیر مجازی ، برابر ١ برای سن ٦١ سالگی REC سابقه کار و پرداخت حق بیمه REC10 متغیر مجازی ، برابر ١ برای داشتن ١٠ سال سابقه REC11 متغیر مجازی ، برابر ١ برای داشتن ١١ سال سابقه REC30 متغیر مجازی ، برابر ١ برای داشتن ٣٠ سال سابقه REC31 متغیر مجازی ، برابر ١ برای داشتن ٣١ سال سابقه MAR متغیر مجازی وضعیت تأهل ، برابر ١ در صورت متأهل بودن در مورد سابقه ، علاوه بر خود سابقه ، متغیرهای مجازی برای سابقه های ١٠، ١١، ٣٠ و ٣١ سال نیز در برآورد وارد می شوند، زیرا داشتن ١٠ سال سابقه ، مانند داشتن ٦٠ سال سن ، حداقل سابقه لازم براساس ماده ٧٦ برای بازنشستگی محسوب می شود و انتظار می رود افرادی که می خواسته اند بازنشسته شوند و تنها به دلیل نداشتن سابقه لازم بازنشسته نشده اند با رسیدن به این میزان سابقه بازنشسته شوند و به این ترتیب احتمال بازنشسته شدن در این سابقه خاص بزرگ تر باشد.