چکیده:
در این تحقیق تلاش شد تا اثر شرکت در فعالیت های بدنی بر میزان شادکامی زنان و مردان سالمند شهر تهران ارزیابی شود. جامعه آماری تحقیق کلیه افراد سالمند مناطق 22گانه شهر تهران بود که از این میان 400 نفر به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای تعیین فعال و غیرفعال بودن افراد سالمند از پرسشنامه فعالیت بدنی شارکی و برای تعیین میزان شادکامی این افراد از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI) که روایی و پایایی آنها تایید شد، استفاده شد. سن تمامی سالمندان شرکت کننده در این تحقیق بالای 60 سال بود و در عین حال هیچ یک از آنها دچار مشکلات روانی و جسمانی نبودند. پس از توزیع و سپس جمع آوری پرسشنامه و دسته بندی اطلاعات خام، به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 13 استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) در سطح معناداری0071/0P ≤ نشان داد افراد فعال در تمامی خرده مقیاس های شادکامی از جمله رضایت از زندگی، خوشی، عزت نفس، کنترل، کارامدی، آرامش و به طور کلی شادکامی از افراد غیرفعال به طور معناداری نمره های بالاتری را کسب کردند. در حالی که اثر جنسیت و تعامل سطح فعالیت و جنسیت اثر معناداری بر شادکامی سالمندان نداشت. بنابراین می توان گفت یکی از عوامل موثر بر شادکامی افراد در دوران سالمندی روی آوردن به فعالیت بدنی است
خلاصه ماشینی:
گرانتا و 4 l"/>l"/> (2004) با بررسي تأثير برنامة ورزشي بـروضعيت سلامت سالمندان به اين نتيجه رسيدند كه برنامة ورزشي منظم، افزايش عملكرد جسماني و روان Active aging Beattie & et al Mcconville Granta & et al را در پـي دارد (19).
اين در حالي است كه در برخي مطالعات (26،11) رابطة معناداري بـينفعاليت بدني و كاهش شدت افسردگي در سالمندان يافت نشد > پژوهش هاي متعددي در زمينة شادكامي در ايران صورت گرفته است، اما بيشتر محدود به قشـر دانشـجويانبوده (24،9،4،1) و در بيشتر آنها به مقايسة ميزان شادكامي ورزشكاران و غيرورزشكاران پرداختـه شـده و نتـايجحاصل از اين تحقيقات همگي بر اين مسئله تأكيد داشتند كه ورزشكاران نسبت بـه غيرورزشـكاران از شـادكاميبالاتري برخوردارند > در تحقيقي ديگر كه در دامنة وسيعي صورت گرفت، شادكامي مردم ايـران و عوامـل مـؤثر بـر آن بررسـي ومشخص شد بيشتر مردم ايران شادكامي خود را » در سطح متوسط « ارزيابي مي كنند و به نظر مي رسـد ارتقـايسلامت و بهبود زندگي روزمرة مردم امري مؤثر در افزايش شادكامي آنان باشد (10).
بنابراين با توجه به كمبود و تناقض يافته هاي پژوهشي در مورد اثرهاي جنسـيتو فعاليت بدني بر ميزان شادكامي سالمندان، هدف از اجراي اين تحقيق پاسخگويي به اين پرسـش بـود كـه آيـافعال يا غيرفعال بودن سالمندان مي تواند بر شادكامي آنان اثرگذار باشد؟ و آيـا تفـاوتي بـين دو جـنس از لحـاظميزان شادكامي وجود دارد و اگر تفاوتي در سطح فعاليت وجود دارد متناسب با جنسيت آنان تغيير خواهـد Eygor & et al يا خير؟ ازاين رو، در اين پژوهش درصدد پاسخگويي به اين سؤالات برآمديم تا در صورت تأييد ايـن اثـر، بتـوانيمگامي مؤثر در پيشبرد مداخلات صحيح و برنامه ريزي در جهت بهبود وضعيت سالمندان برداريم.