چکیده:
کارآفرینی بهعنوان شیوهی شناسایی فرصتهای جدید، تخصیص منابع مورد نیاز برای تعقیب آن فرصتها با پذیرش نااطمینانی و ایجاد یک سازمان برای ادارهی آن منابع شناخته میشود. این مقاله با بازکاوی رویکرد آموزههای دینی در اقتصاد اسلامی نشان میدهد که کارآفرینی و لوازم و مقدمات آن از دیدگاه سودمندی اقتصادی برای خود، دیگران و اجتماع و بهعنوان عاملی در جهت رشد و شکوفایی جامعه تایید میشود. این سودمندی با نوآوری و انجام کار توام با بهرهوری و یا ایجاد موقعیتهای کاری جدید در جامعهی اسلامی بهدست میآید. بنابراین اقتصاد اسلامی بهطور عمیق کسبوکار کارآفرینانه که درنهایت حاصلجمع مثبت است را تایید و تشویق میکند، و همزمان کسبوکارهای غیرکارآفرینانه که حاصلجمع صفر یا نامثبتاند را مردود میشمارند. قمار، غرر و رهان از مصادیق این کسبوکارهای غیرکارآفرینانه و حاصلجمع نامثبت هستند. بر این اساس، اقتصاد اسلامی با تشویق و تقویت کسبوکارهای کارآفرینانه از یکسو و همزمان مردود شمردن کسبوکارهای غیرکارآفرینانه قویا میتواند جهتگیری فعالان اقتصادی را بهسمت فعالیتهای حاصلجمع مثبت هدایت کند، که تضمینکنندهی شکوفایی اقتصادی است. درنهایت، اقتصاد اسلامی پذیرش نااطمینانی در فعالیتهای حاصلجمع مثبت و کارآفرینانه را تایید و پذیرش نااطمینانی در فعالیتهای غیرکارآفرینانه و حاصلجمع صفر را رد میکند.
Entrepreneurship has been known as a method of identifying new opportunities، allocating resources in the situation of uncertainty and creating an organization to manage resources. This paper describes religious learning approaches in which entrepreneurship is beneficial to society and individuals through its economic advantages. The benefits are gained through innovation، productivity and new business opportunities promoted by the Islamic society. Hence، the Islamic economy widely recognizes and encourages the entrepreneurial businesses with a positive-sum game while non-entrepreneurial businesses with a zero-sum or negative-sum game are simultaneously rejected. Gambling، Gharar and Rehan are examples of such non-entrepreneurial and zero-sum businesses a indeed. Based on the findings of this study، the Islamic economy strongly encourages people towards economic activities that are entrepreneurial businesses and comprise positive-sum game. However، it discourages non-entrepreneurial activities which include uncertainty with zero-sum consequences and even uncertainty with a positive-sum game is somehow accepted.
خلاصه ماشینی:
این مقاله با بازکاوی رویکرد آموزه های دینی در اقتـصاد اسـلامی نـشان مـی دهـد کـه کارآفرینی و لوازم و مقدمات آن از دیدگاه سودمندی اقتصادی برای خود، دیگران و اجتماع و به عنوان عاملی در جهت رشد و شکوفایی جامعه تأیید مـی شـود.
(1383 آموزه های دین اسلام به طور وسیع مردم را به انجام فعالیت وکـار دعـوت مـی کنـد و از انسان ها می خواهد که از کار خویش دیگران را نیز بهره مند کنند و به طور غیرمستقیم مـردم را تشویق به کارآفرینی و ایجاد شغل می کند تا از فقر و گرسنگی در یک جامعه ی اسلامی جلوگیری شود.
از آن جـایی کـه دیـن اسـلام در آموزه ها و توصیه های خود افراد را به فعالیت های نوآورانه و توسعه ی کـار و فعالیـت مفیـد دعوت می کند، بنابراین انسان مومن به تمام معنی ، مـی توانـد یـک کـارآفرین باشـد، چـون مسئولیت پذیری ، دست یابی به درجات بالاتر اجتماعی و تحمل شکست و امید و فعالیت که از ویژگی های یک کارآفرین می باشد در اسلام نیز به انسان ها توصیه شده است تا بتوانند به موفقیت و کام یابی دنیوی و اخروی دست یابند.
به عبارت دیگر، بر این مبنا رهان در این موارد، دیگر بازی حاصل جمع صفر نبوده و اثر جانبی ١مثبت از منظر اجتماعی داشته است و به دلیل مـی باشـد کـه رهـان در ایـن مـوارد بـه مسابقه دهندگان محدود شده است ، تا انگیزه ای برای تقویت مهارت باشد.