چکیده:
پژوهش حاضر در پی بررسی و مطالعه سیاست خارجی باراک اوباما در دوره اول ریاست جمهوری (2012-2008) در قبال آمریکای لاتین میباشد و اینکه آیا تغییری که اوباما در مبارزه انتخابات ریاستجمهوری مطرح کرده بود در مورد آمریکای لاتین اتفاق افتاده است یا سیاست خارجی ایالات متحده تداوم سیاستهای گذشته بوده است. کشورهای آمریکای لاتین به انتخابات سال 2008 ایالات متحده به عنوان نقطه عطف در تاریخ آمریکا و سیاست خارجی این کشور نگاه میکردند و انتظار داشتند تغییرات اساسی در رویکردهای ایالات متحده اتفاق بیفتد. اوباما در مبارزه انتخاباتی خود کوبا و ونزوئلا را تهدید نکرد و بیشتر به دیپلماسی چندجانبه تاکید کرد و به جای استفاده از واژه «حیاط خلوت» از واژه «همسایگان» استفاده میکرد. لذا کشورهای آمریکای لاتین نیز از پایان مداخله گری ایالات متحده[1] سخن میگفتند. این در حالی بود که به دلیل سیاستهای مداخلهجویی در ادوار گذشته به ویژه در دوران بوش پسر موج ضد ایالات متحده آمریکا در آمریکای لاتین شکل گرفته بود. با اعلام «ماموریت کامل شده»[2] از سوی اوباما در عراق، کشورهای آمریکای لاتین امیدوار بودند که چنین تغییری در قبال آن ها نیز اتفاق بیفتد.
The present article aims to assess Obama’s foreign policy، in his first round of presidency، toward Latin America and to see if the changes he promised during his electoral campaign occurred or not. The Latin American countries perceived the US presidential election 2008 as a turning point and expected fundamental changes in the US foreign policy. Obama did not threaten Cuba and Venezuela in his presidential campaign، insisted on multilateral diplomacy، and employed the word ‘neighbors’ rather than ‘backyard’ to call the countries of this region. The people and governments in Latin America، hence، expected the end of US interventionism which provoked during Bush presidency the wave of anti-Americanism as a widespread rash all over the continent.