چکیده:
سقط جنین یکی از معضلات مهم اجتماعی در عصر حاضر است. آیا با توجه به خطرهایی که برای جان مادر یا سلامتی جنین وی وجود دارد، می توان حکم به سقط جنین داد؟ فقهای اهل سنت، درباره سقط جنین پیش از نفخ روح دیدگاه های گوناگونی دارند، لیکن همه آنها سقط جنین پس از نفخ روح را در حالت عادی حرام می دانند. فقهای امامیه، سقط جنین قبل و بعد از نفخ روح بدون هیچ سببی را حرام می دانند. بیشتر فقها، در صورت وجود خطر برای سلامتی مادر، سقط جنین را پیش از نفخ روح مجاز می دانند و اگر برای جان مادر خطر داشته باشد، سقط جنین را پس از نفخ روح نیز جایز می دانند زمانی که جنین ناقص الخلقه و نگهداری آن باعث عسر و حرج باشد، برخی فقهای اهل تسنن و امامیه سقط آن را پیش از نفخ روح را جایز می دانند.
Abortion is a major social problem in the present time. If pregnancy is life-threatening for mother or fetus، can abortion be allowed? Sunni Islamic jurisprudents have different opinions about abortion before breathing spirit، but all of them believe that it is normally unlawful after breathing the spirit. Imamiyeh Islamic jurisprudents believe that abortion without any reason is unlawful both before and after breathing the spirit. Most Islamic jurisprudents allow abortion before as well as after breathing the spirit if pregnancy is life-threatening for mother. If the fetus is malformed and its maintenance causes distress and constriction، some of the Sunni and Imamiyeh Islamic jurisprudents allow its abortion only before breathing the spirit.
خلاصه ماشینی:
"2- سقط جنین قبل از نفخ روح، در شرایط ویژه زمانی که هنوز روح در جنین دمیده نشده است، اگر ادامه بارداری موجب از بین رفتن سلامتی یا خطر جانی برای مادر شود، به طوری که حفظ حیات مادر متوقف به سقط جنین باشد، در اینجا بین وجوب حفظ نفس و حرمت سقط جنین، تزاحم ایجاد میشود.
3. قواعد فقهی؛ از جمله قواعد فقهی مرتبط با این دیدگاه، عبارتند از: قاعده ترجیح اهم بر مهم: زمانی که حیات مادر با بقای جنین بدون روح تعارض پیدا میکند، به طوری که وجود جنین تهدیدی جدی برای مادر ـکه ذیروح، کامل و تمامعیار استـ تلقی میشود، به علت حفظ حیات مادر، سقط آن جایز است (مکارم شیرازی ، 1422، 504)؛ زیرا در این هنگام، دو انسان جانشان در خطر نیست، بلکه یکی جنینی است که در مراحل بدوی است و هنوز به مرحله انسانی نرسیده است، ولی دیگری مادر است که یک انسان کامل است (مکارم شیرازی، 1372، 49-50).
در مورد در خطر بودن «جان مادر» پس از نفخ روح، دو دیدگاه وجود دارد؛ دستهای قائل به حرمت این عمل هستند؛ زیرا بین مادر و جنین ترجیحی نمیبینند و جنین را انسان میپندارند و دسته دیگر، به سبب اینکه حفظ جان مادر از حفظ جنین مهمتر است و نیز لزوم نفی حرج از پدر و مادر، قائل به جواز سقط جنین هستند."