چکیده:
هدف از انجام دادن این پژوهش بررسی تاثیر ٨ ه ه تف تمرین های پلایومتریک در آب و خشکی بر کوفت یگ عضلانی و عملکرد شنای ١٠٠ متر کرال سینه دختران شناگر نخه ب بود. آزمودنی های پژوهش حاضر را ٢٦ شناگر دختر نخه ب ١٧-١٥ ساله که ع وض تم ی های باشگاهی کج ر و ت رهان بودند، (سن ٢/٢±١٦/٥ سال ، وزن ٦/١١ ±٤٩ ک ولی گرم ، قد٥/٤ ± ١٥٩ سانت رتمی ) ت ل یکش می دادند که به طور داوطلابنه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها به طور ت اصدفی به دو گروه ت رجبی (تمرین های پلایومتریک در آب ١٠ ن رف، ت رمینات پلایومتریک در خ یکش ١٠ ن رف) و یک گروه کن رتل (٦ نفر) تقسیم شدند. گروه های ت رجبی به مدت ٨ ه ه تف و ه ه تف ای دو ج ه سل به ت رمین های پلایومتریک پرداخت دن و در عن ی حال ت رمین های شان خود را نزی داشت دن. گروه ک رتن ل نزی ت اهن به ت رمین های شان می پرداخت دن. پ ش ی آزمون و پس آزمون (رکورد شانی ١٠٠ م رت) نزی در ه ه تف صرف و پایان ه ه تف ه م تش انجام پذیرفت . کوفت یگ عضلانی نزی با م ایقس ٧ ارزشی لی رکت در پایان هر ه ه تف مورد ارزیابی قرار گرفت . به م وظن ر م اقیسه داده ها در هر گروه از روش آماری یت ه ه تسبم ، و تجزیه و ت ل یلح واریانس با اندازه های ت رکاری و برای مقایسه داده بین گروه ها از روش آماری تی م ل قتس و ANOVA است افده شد. ناتیج ن اشن دادندکه است افده از تمرین های پلایومتریک در دو گروه (در آب و خشکی) موجب ب وبه د م ینع دار رکورد شانی ١٠٠ مرت در شانگران می شود و بین این دو گروه تاف وت م ینع داری وجود ندارد؛ بانبراین آثار ت رمین های پلایومتریک در آب با ت رمین های پلایومتریک درخش یک م اشبهت دارد؛ گروهی که تمرین های پلایومتریک را در آب انجام دادند، کمرت بود؛ بنابراین شناگران می توانند سرعت و توان انف اجری خود را با انجام تمرین ها توانی داخل آب و خارج آب افزایش دهند. اما به دلیل کاهش کوفت یگ عضلانی ن یم توان ت رمین های پلایومتریک در آب را توصیه کرد.
خلاصه ماشینی:
ناتيج ن اشن دادندکه است افده از تمرين هاي پلايومتريک در دو گروه (در آب و خشکي) موجب ب وبه د م ينع دار رکورد شاني ١٠٠ مرت در شانگران مي شود و بين اين دو گروه تاف وت م ينع داري وجود ندارد؛ بانبراين آثار ت رمين هاي پلايومتريک در آب با ت رمين هاي پلايومتريک درخش يک م اشبهت دارد؛ گروهي که تمرين هاي پلايومتريک را در آب انجام دادند، کمرت بود؛ بنابراين شناگران مي توانند سرعت و توان انف اجري خود را با انجام تمرين ها تواني داخل آب و خارج آب افزايش دهند.
در يکي از جديدترين پژوهش ها در اين زمينه ، ايم زلپ ي (٢٠٠٨) تاثير تمرين هاي پلايومتريک در شن و چمن را بر کوفت يگ عضلاني، توان پريدن و سرعت ورزشکاران مقايسه کرد و ن اشن دادکه رکورد دوي سرعت ت ت ح تاثير اين تمرين ها قرار نگرفت ؛ اما پرش اسکوات در هر دو گروه به وبد يافت و کوفت يگ عضلاني در گروهي که روي چمن تمرين هاي پلايومتريک انجام داده بودند، کمرت بود (١٦).
بدين ترتيب پژوهش حاضر نشان داد که تمرين هاي پلايومتريک در آب و خشکي بر رکورد ١٠٠ متر کرال سينه شناگران اثر داشت و کوفت يگ عضلاني در گروهي که ت رمين ها را در آب انجام دادند ک رتم بود.
O. Correlational efects ofplyometric training on leg muscle strength, endurance and power characteristics on Nigerian university undergraduates.
J. Efects of plyometric training on muscle-activation strategies and performance in female athletes.