چکیده:
نمایه سازی موضوعی و طبقه بندی سنتی،در بسیاری از مجموعه های رقمی اجراشدنی نیستند.ابزارهای خودکار شده و برچسب گذاری اجتماعی،بیشتر به مثابه دو راه حل ممکن پیشنهاد شده اند؛هر چند هر دو آنها معایبی دارند و بسته به هدف و زمینه استفاده از آن،مستلزم نظارت و دستکاری اند.این مطالعه،راه های تقویت برچسب گذاری اجتماعی از طریق نظام های سازمان دهی محتوا،با نظری به تقویت کیفیت برچسب ها برای افزایش کشف اطلاعات و اجرای بازیابی را بررسی می کند مزیت های استفاده از برچسب های اجتماعی و اصطلاح های کنترل شده،شامل تقویت نظام های سازمان دهی دانش با مفاهیم جدید نیز تبیین خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
ردهبندی عامه، برچسبگذاری اجتماعی، نظام سازماندهی دانش، واژگان کنترلشده درآمد نظامهای سازماندهی دانش، بیش از یک قرن است که به عنوان ابزارهای کشف اطلاعات و بازیابی در کتابخانهها و خدمات چکیدهنویسی و نمایهسازی بهکارمیروند.
این نرمافزارهای اجتماعی، با برانگیختن کاربران نهایی به مشارکت در محتوای پایگاه و ارزشافزایی، بهمثابه بخشی از تعاملشان با خدمات اطلاعات، به کاهش هزینههای نمایهسازی میپردازند؛ هرچند برچسبگذاری اجتماعی بیش از آنکه به استحکام و دقت توجه کند، به سهولت استفاده از سوی کاربران نهایی برای توصیف فقرات اطلاعاتی و داشتن دسترسی به توصیفات کاربران دیگر توجه دارند.
ردهبندی عامه، روش بازیابی اطلاعات بر پایه اینترنت است که از محتواهای به شکل تعاملی ایجاد شده، برچسبهای گشوده که محتواها و منابع وب را دستهبندی میکنند، حاصل میشود.
طریق استفاده از ردهبندی عامه در نظامهای مبتنی بر ردهبندی عامه، همینکه کاربر حساب کاربری ایجاد میکند، میتواند منابع وب را به دلخواه خود برچسبگذاری کند و هر برچسبی، نشانی اینترنتی منبع و عنوان صفحه، و زمان ایجاد آن را ثبت و ضبط میکند.
نظامهای برچسبگذاری ممکن است کمتر مستلزم تواناییهای شناختی مانند حافظه کار و توانایی فضایی باشد؛ زیرا این نظامها غیر سلسلهمراتبیاند و کاربر نیازی ندارد که از روابط فضایی میان دستهها آگاه باشد.
با وجود این، نظام برچسبگذاری بدیلی برای نظامهای ردهبندی عرضه کرده است که کاربران به هنگام سازماندهی اسناد، شخصی این کار را انجام میدهند.
در برچسبگذاری، سازماندهی آشکاری مانند نظامهای ردهبندی وجود ندارد و به جای آن، از برچسبهای اعمالشده بر اسناد، برای توصیف اجماعی محتوای اسناد استفاده میشود.