خلاصه ماشینی:
"بنابراین نمیتوان، ضدیت با نژاد عرب را عامل اصلی این قیام دانست و آن را قیامی برای زنده کردن شوکت گذشته ایران دانست؛ زیرا مردم طبرستان برای رهبری نهضت خود، از علویان دعوت کردند که عربنژاد بودند و نقطه مشترک آنها ضدیت با خلافت عباسی بود.
چه بسا اگر آشفتگی اوضاع خلافت عباسی نبود، حکومت علوی طبرستان تداوم نمییافت؛ چنانکه در سال ۲۵۵ قمری، معتز خلیفۀ عباسی، لشکری عظیم به فرماندهی «مفلح» و «موسیبن بغا» به سرکوبی علویان طبرستان فرستاد و حسنبن زید که توان مقابله نداشت به دیلم گریخت، مفلح ساری و آمل را نیز تصرف کرد (ابناثیر، ۱۳۸۵: ۲۰۳-۲۰۴).
در این مدت وی نتوانست در امر رهبری سیاسی و مذهبی مردم طبرستان همچون برادرش حسنبن زید توفیق بهدست آورد و لذا بهطور کلی شور مذهبی در زمان او کاهش یافت و انگیزه دینی برای دفاع از حکومت در میان مردم روند نزولی گرفت، که یکی از عوامل سقوط محمد را در همین امر باید جستوجو کرد (ترکمنی آذر، ۱۳۸۴: ۱۴۵).
شهادت امام رضا(ع) از عواملی بود که مهاجرت علویان را به طبرستان تسریع کرد؛ زیرا هنگام ولایتعهدی امام رضا (ع) شماری از علویان بهویژه از شهر مدینه عازم خراسان گشتند، پس از شهادت امام رضا(ع) عدهای مورد تعقیب قرار گرفتند، تعدادی از آنان به شهادت رسیدند و بعضی به کوهستانهای طبرستان پناه بردند و آنجا سکونت گزیدند علت اصلی تشکیل حکومت علویان طبرستان، رهایی مردم از ظلم و ستم والیان طاهری بود که زندگانی را بر مردم سخت کرده بودند /سکه های دوره علویان / / / / / / /سکه های دوره علویان / آموزش اگر بگویی، فراموش میکنم!"