چکیده:
اگرچه در مزایای ایجاد شده در جریان رشد و توسعه صنعتی و به ویژه تاثیر آن بر توسعه اقتصادی تردیدی وجود ندارد، اما این فرایند می تواند زمینه بروز مشکلاتی را نیز فراهم کند. افزایش مهاجرت به شهرها از این موارد است که میتواند احتمال بروز نابسامانی های اجتماعی را افزایش دهد و در مراحلی از توسعه با جایگزینی سرمایه به جای نیروی کار، به بیکاری های گسترده و در نتیجه افزایش ناهنجاری ها و جرائم بیانجامد. بر این اساس و در روند رشد صنعتی این احتمال وجود دارد که جامعه برخلاف انتظار، وارد روند عدم اطمینان ناشی از افزایش وقوع جرم شود. با چنین رویکردی، این مقاله کوشیده است تا تاثیر رشد صنعتی را بر میزان جرائم، به تفکیک استانهای کشور طی دو برنامه سوم و چهارم توسعه مورد بررسی قرار دهد.
رشد صنعتی با تلفیق شاخصهای ده گانه بخش صنعت مورد ارزیابی قرار گرفته و با روش تاپسیس با یکدیگر تلفیق شده اند. این درحالی است که سرقت های نه گانه عادی به عنوان نمودی از جرم مناطق معرفی و مجددا با روش تاپسیس تلفیق شده است. تحلیل رابطه رشد صنعتی بر جرم با تعابیر مذکور و به تفکیک مناطق کشور نیز با استفاده از روش رگرسیونی داده های تلفیقی صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان دهنده رابطه مثبت و معنیدار رشد صنعتی بر جرم است. بر این اساس اگرچه رشد صنعتی توانسته است مزایایی را برای مناطقی از کشور به ارمغان آورد، اما رابطه مثبت میان صنعتی شدن و جرم نیز لزوم توجه به این موضوع را برای کاهش زیان های احتمالی صنعتی شدن دوچندان میکند. ازاینرو، از نظر سیاستگذاری و براساس نتایج این پژوهش لازم است تا سیاستهای اقتصادی، که رشد صنعتی نیز یکی از آنها محسوب می شود، همواره مسائل امنیتی را نیز مطمح نظر قرار دهد.
Undoubtedly security establishment is the most fundamental aim in each country which crime occurrence diminishes its basis and imposes expenditure on society. Multiple causes can be mentioned as crime is a social unfavorable phenomenon and with respect to its importance in different countries, recently widespread literatures have been accomplished in identification and specification of crime incidence. Due to the fact that almost entire existing literature admit significant relation between economic factors and crime, should be mentioned among reasons of crime incidence, economic factors have the noticeable role. Present survey is an attempt on this issue, since lately it has been center of attention among researchers. Hence, this research examines the effect of growth and industrial development as an economic factors on crime occurrence (the sample in ninth rubbery consist of car, motorcycle, cattle, car accessories, houses, stores, official companies, commercial and industrial centers and other companies rubbery) in Iran according to province data during the Third and Fourth development plan (2001-2010) using econometrics patterns and panel data regression. To trace this aim, first, employing industrial sector data and TOPSIS technique, growth and industrial development indices are calculated for different provinces of the country. After computing indices mentioned above, the compilation common robbery and also calculating crime index by provinces separation, the relationship between industrial growths with crime is investigated. The results indicate that there is a positive and significant relationship between industrial growth and crime. Accordingly, considering the results of this survey, although industrial sector in achieving economic growth and development have a noticeable role, beside advantages of industrial processing, disadvantages like crime increasing and security diminishing is exist
خلاصه ماشینی:
رشد صنعتی و جرم (شواهدی از استان های کشور طی برنامه های سوم و چهارم توسعه ) عزت اله لطفی ،*محمدعلی فیض پور** تاریخ دریافت ١٣٩٢/٨/١ تاریخ پذیرش ١٣٩٣/٨/٢١ اگرچه در مزایای ایجاد شده در جریان رشد و توسعه صنعتی و به ویژه تأثیر آن بر توسعه اقتصادی تردیدی وجود ندارد، اما این فرایند میتواند زمینه بروز مشکلاتی را نیز فراهم کند.
ازاین رو پژوهش حاضر با رویکرد اقتصادی و به کارگیری تکنیک های اقتصادسنجی و استفاده از روش مدل رگرسیونی داده های تلفیقی می کوشد تا رابطه رشد صنعتی بر جرم را (که در این مطالعه سرقت های نه گانه اماکن اداری ، منازل ، مغازه ها، مراکز تجاری و صنعتی ، سایر اماکن ، اتومبیل ، موتورسیکلت ، احشام و لوازم جانبی خودرو به عنوان نمودی از جرم مورد نظر قرار گرفته شده است )، طی برنامه های سوم و چهارم توسعه (١٣٧٩ تا ١٣٨٨) مورد بررسی قرار دهد.
با توجه به مباحث نظری و با در نظر گرفتن مطالعات تجربی مطرح شده در این حوزه ، برای تحلیل اقتصادی جرم در ایران الگوی تجربی برای تحقیق به صورت زیر معرفی می شود که در آن ، متغیر وابسته Crime سرقت های عادی ، I شاخص رشد صنعتی ، U نرخ بیکاری و Ineq نابرابری درآمدی می باشد.
بر این اساس و با توجه به نتایج تخمین مدل مورد استفاده در مطالعه حاضر می توان بیان داشت که رشد صنعتی ، بیکاری و نابرابری درآمدی به عنوان متغیرهای مهم اقتصادی ، تأثیر چشمگیری بر سرقت در استان های کشور دارد.