چکیده:
با توجه به روند رو به رشد جهانی شدن اقتصاد و لزوم حضور گسترده تر کشورها در صحنه های بین المللی، همکاری های منطقه ای در دو دهه گذشته، به نحو گسترده ای به عنوان یکی از اجزای اصلی در دستور کار سیاست گزاران و دولتمردان کشورها قرار گرفته است. در راستای دستیابی به این هدف، کشور ما نیز به دنبال توسعه روابط خود با کشورهای آسیای مرکزی می باشد. بررسی شاخص های اقتصادی کشورهای مذکور، بیانگر موقعیت نسبتا مناسب آنها از لحاظ جمعیت، تولید ناخالص داخلی، درآمد سرانه و شاخص های اجتماعی می باشد که می توانند بازار مناسبی برای جذب صادرات و تامین کننده نیازهای وارداتی ایران باشند. در مقاله حاضر توان و ظرفیت تجاری ایران با کشورهای آسیای مرکزی، با تکیه بر شاخص اکمال تجاری و ظرفیت تجاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد ایران و کشورهای مذکور در تمامی بخش های تجاری فیمابین، از اکمال تجاری بهره مند نبوده و درجه تشابه در کالاهای وارداتی و نیازهای وارداتی دو طرف از یکدیگر بسیار اندک می باشد. برآوردها نشان می دهند پتانسیل صادراتی ایران در تجارت با کشورهای مورد مطالعه قریب به 899 میلیون دلار می باشد. لذا توصیه می گردد توسعه همکاری ها تنها به برخی بخش ها که ایران در آنها دارای توان و پتانسیل صادراتی لازم می باشد، شامل بخش های صنعتی، نفت و پتروشیمی محدود گردد.
Due to increasing economic globalization and the need for greater global participation of countries, policy-makers and politicians throughout the world have broadly addressed the regional cooperation in the past two decades. Iran is no exception and to that end, it seeks to expand ties with central Asian countries. The economic indicators of these countries represent their relatively suitable situations in terms of population, GDP, per capita income, and social indices. So they could be suitable markets for absorbing Iran's export and supplying its needs. This paper analyzes Iran's potential and capacity for trade ties with central Asian countries with emphasis on complementary trade as well as greater trade potential. Findings of the study indicates that Iran and central Asian countries do not enjoy trade complementarity in all sectors and they have a very low degree of similarity in import from each other. Estimates suggest that Iran's export potential in trade with these countries is approximately $m 899. So it is recommended that further cooperation should be confined to certain sectors (such as industries, oil, and petrochemicals) in which Iran enjoys the required export potential and capacity.