چکیده:
با توجه قابل ملاحظه و مستمر افرد، محققین و دولت ها در مورد مساله پایداری زیست محیطی در سه دهه پایانی قرن بیستم، به نظر می رسد تقاضا برای توسعه پایدار شهری و شهرهای پایدار مهمترین چالش فراروی بشریت در قرن بیست و یکم باشد. از سوی دیگر جستجو برای یافتن شهر ایده آل یعنی آن شکلی از شهر که بتواند هم امتیازات تکنولوژیک و هم روحیه سالم زندگی روستایی را بر اساس ایده های روشنگرانه عدالت اجتماعی بیان کند از قرن های دور بسیار مورد توجه و یکی از دل مشغولی های مهم بسیاری از فلاسفه، مصلحان اجتماعی، نویسندگان، معماران، و شهرسازان بوده است. این جستجو که در سیر تحول تاریخی اش ممکن است به افلاطون و اندیشه های او در کتاب جمهوریت باز گردد، منجر به یک سری اندیشه ها و نظریه های موافق و مخالف سیاسی اقتصادی و اجتماعی در طول تاریخ شده که به نوبه خود در شکل گیری فرم شهر و توسعه و تحول آن به صورت فرم های مختلف شهرنشینی و استقرار جمعیت بسیار موثر بوده است. در دهه های پایانی قرن بیستم با توجه به رشد فزاینده نگرانی های زیست محیطی و بروز برخی بحران های اکولوژیکی و نتیجتا «ناپایداری های محیطی» این جستجو برای یافتن فرم شهر ایده آل - آرمان شهر - جای خود را به سوال « فرم شهری پایدار کدام است؟» داده است. اما ابهامات زیادی در مسیر تعیین فرم شهری پایدار وجود دارد. این تحقیق پس از مطالعه تئوری های موثر و مطرح در شهرسازی و معماری قرون، پس از انقلاب صنعتی به ویژه قرن بیستم، زمینه را برای بررسی دقیق تر فرضیاتی برای تحقیق علمی فراهم می کند. در این راستا دو تئوری عمده و متضاد عمده و متضاد در تحقق پایداری شهری شامل: تئوری فرم متراکم شهری یا «شهر فشرده» و تئوری «توسعه گسترده» یا کم تراکم، که هر دو مدعی تحقق توسعه پایدار و فرم شهری بهینه هستند، در عمل مورد آزمایش قرار می گیرند.
بدین منظور از طریق یک بررسی سیستماتیک، چهار فرم مختلف شهری در بریتانیا بر اساس نوع تراکم و کاربری شان انتخاب و سپس در هر کدام از آن ها مطالعه میدانی انجام شده است. یافته های این تحقیق و مستندات آن به طور عمده فرضیه تحقیق را در مورد کارآیی و موثر بودن تئوری شهر فشرده تایید می کند و برتری آن بر دیگر فرم های شهری مورد مطالعه به ویژه از نقطه نظر صرفه جویی در مصرف انرژی و از نظر تسهیلات دسترسی شهروندان به تجهیزات و خدمات شهری را آشکار می سازد.