چکیده:
لپتین، یک هورمون مترشح از بافت چربی است که در تنظیم متابولیسم سلولی و تعادل انرژی نقش مهمی دارد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد بر سطوح لپتین و عوامل وابسته به چاقی دانشجویان دختر دچار اضافه وزن بود. در این پژوهش نیمهتجربی، 24 نفر از این دانشجویان با شاخص تودۀ بدنی بین 25 تا 30 kg/m2 ، بهصورت هدفمند انتخاب و تصادفی، در دو گروه تجربی با میانگین سن 97/0±60/22سال، وزن 37/2±50/85 کیلوگرم و قد 82/2±80/166 سانتیمتر و کنترل با میانگین سن 3/1±20/23 سال، وزن 18/3±90/82 کیلوگرم و قد 87/1±20/168 سانتیمتر، قرار گرفتند.گروه تجربی در برنامۀ تمرینی تناوبی با شدت زیاد، به مدت دوازده هفته و هر هفته سه جلسه با شدت بالای 90 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. قبل و پس از تمرین مقادیر لپتین پلاسما، وزن، درصد چربی، شاخص تودۀ بدن و نسبت کمر به لگن محاسبه شدند. دادههای جمعآوریشده با استفاده از آزمونهای کولموگروف-اسمیرنوف، t وابسته و مستقل در سطح معناداری 05/0≥ α تجزیهوتحلیل شدند. نتایج نشان داد، دوازده هفته تمرین تناوبی دویدن با شدت زیاد، بر کاهش سطوح سرمی لپتین پلاسما، وزن بدن، درصد چربی،BMI و WHR در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تأثیر معناداری داشته است (05/0≥P). بهنظر میرسد که تمرین تناوبی با شدت زیاد بهعنوان یک روش غیرتهاجمی و غیردارویی، میتواند اثر مثبتی بر کاهش مقدار لپتین و برخی عوامل وابسته به چاقی و اضافه وزن داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
علوم زیستی ورزشی _ زمستان ١٣٩٣ دورة ٦، شمارة ٤ ، ص : ٤٥١- ٤٦٥ تاریخ دریافت : ٠٦ / ٠٨ / ٩٢ تاریخ پذیرش : ٢٤ / ٠٩ / ٩٢ تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) بر سطوح لپتین و عوامل وابسته به چاقی دانشجویان دختر دچار اضافه وزن 2 محمد ابراهیم بهرام ١ ، مهدی مقرنسی ١.
نتایج نشان داد، دوازده هفته تمرین تناوبی دویدن با شدت زیاد، بر کاهش سطوح سرمی لپتین پلاسما، وزن بدن ، درصد چربی ، BMI و WHR در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تأثیر معناداری داشته است (٠٠٥≥P).
کیشالی ٣ و همکاران (٢٠١١)، عدم تغییر لپتین سرمی را با وجود کاهش معنادار وزن و درصد چربی بدن بر اثر تمرین های هوازی گزارش کردند (١٦).
بنابراین ، هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر دوازده هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) بر سطوح لپتین پلاسمایی و عوامل وابسته به چاقی در دانشجویان دختر دچار اضافه وزن بود.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد دوازده هفته تمرین تناوبی به صورت فزاینده ، موجب کاهش معناداری در سطوح لپتین ، وزن ، درصد چربی ، BMI و WHR دانشجویان دچار اضافه وزن شد.
به نظر می رسد تمرین تناوبی با شدت زیاد در دوازده هفته می تواند بر کاهش لپتین پلاسما و شاخص های مرتبط با چاقی و اضافه وزن مؤثر باشد.
در مجموع ، نتایج این تحقیق نشان داد که یک دوره تمرین تناوبی با شدت زیاد بر مقدار لپتین پلاسما، درصد چربی ، وزن ، BMI و WHR دانشجویان دختر دارای اضافه وزن مؤثر بود.