نویسنده: شمشیری، روح الله؛
دی 1385 - شماره 6 (7 صفحه - از 77 تا 83)
"اما سؤال ما در این نوشتار این است که کار نهایی چه نسبتی با سوژهء اصلی و طرح اولیه دارد؟ به عبارت بهتر آیا ویژگی شخصیت روحانی در فیلم،درآمده است؟ با نگاهی اجمالی،می‌توان فهمید که فیلم‌نامه‌نویس از پرداخت عمیق و ریشه‌ای به خود سوژه- روحانیت-صرف‌نظر کرده و برای حفظ جذابیت اثر نهایی،از یک داستان تودرتوی عجیب و جنایی بهره برده تا اگر نتوانست موقعیت را به درستی بپروراند،دست‌کم یک فیلم جنایی- پلیسی خوب ساخته باشد؛اما رسیدن به این‌حد از مخاطب،بدون دست‌یازیدن به سوژه‌ای چنین نیز قابل دست‌یابی بود. به نظر شما،کدام جذاب‌تر است؟طلبه‌ای که مشغول نصیحت یک جوان است تا راه زندگی‌اش را بیابد یا قاتلی مرموز که با تلفن قربانی قبلی،با قربانی بعدی تماس می‌گیرد و ما (به تصویرصفحه مراجعه شود) باید ارتباط میان این قتل‌ها را کشف کنیم؟شاید اگر چند موقعیت کمیک و درام نبود،مخاطب رغبتی نمی‌کرد صحنه‌های غیر مرتبط با روند قاتل‌ها را ببیند و این نشان می‌دهد که بستر داستان از خود داستان پررنگ‌تر شده و مخاطب فقط باید مشغول رمزگشایی باشد تا تأمل در نکات و پیام‌های فیلم."
- دریافت فایل ارجاع :
![]()
(پژوهیار, ![]()
, ![]()
, ![]()
)![]()
![]()
(
, 
, 
)
