چکیده:
مقالة حاضر به بررسی آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی دانشجویان رشتههای فنیوحرفهای میپردازد. آموزشکدههای عالی فنی و حرفهای از مراکز فعال در آموزش عالی هستند که دانشجویان را علاوه بر دانش تئوری با مهارتهای عملی نیز درگیر میکنند. آموزش کارآفرینی و مهارتهای کسب و کار از عناوین واحد درسی اجباری در آموزشکدههای فنیوحرفهای است. این پژوهش از نظر هدف» کاربردی و از نظر روش گرد آوری دادههاء جزء تحقیقات شبه آزمایشی است. جامعة آماری شامل ۲۴۰ نفر از دانشجویان در دو گروه متشکل از ۱۲۰ نفر از دانشجویان دریافت کنندة آموزش (گروه آزمایش) و ۱۲۰ نفر دانشجوبان غیر دریافت کنندة آموزش (گروه کنترل) است. ابزار جمع آوری دادهها پرسشنامه بود که روایی آن با کسب نظر استادان دانشگاه تایید شد وپایایی آن نیز بر پایة ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۹۳ به دست آمد. نتایج تحلیل آزمونهای ] یککنمونهای و آزمون مقایسة میانگین دو جامعه نشان داد که آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی و درک امکانپذیری دانشجویان رشتههای فنیوحرفهای تاثیرگذار است؟ همچنین دراین پژوهش فرضیههای تاثیرگذاری آموزش بر نگرشهای فردی» هنجارهای اجتماعی و دانش کا رآفرینی دانشجویان بررسی شد که تایید نشد.
The aim of this study is to examine the effects of entrepreneurship education on entrepreneurial intention of technical and vocational university students. Technical and vocational higher education centers are among the centers providing students with both theoretical knowledge and practical skills. Entrepreneurship and business skills are the courses that students are required to pass during the same program. The study is applied in terms of aim and is Quasi experimental in terms of data collection .The population of this study includes 240 students of the mentioned canters. 120 students received entrepreneurship education (experiment group) while 120 students did not receive any education (control group). A questionnaire was used to gather data. The validity of the questionnaire was approved based on experts’ consensus and the Cronbach’s alpha as a measure of reliability was 0.93. The results of one-sample T-test for comparing two means revealed that entrepreneurship education affects entrepreneurial intention and the students’ understanding of their self-efficacy.
خلاصه ماشینی:
نتایج تحلیل آزمون های t یک نمونه ای و آزمون مقایسۀ میانگین دو جامعه نشان داد که آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی و درک امکان پذیری دانشجویان رشته های فنیوحرفه ای تأثیرگذار اسـت ؛ همچنین در این پـژوهش فرضـیه هـای تأثیرگـذاری آمـوزش بـر نگـرش هـای فـردی، هنجارهـای اجتمـاعی و دانـش کارآفرینی دانشجویان بررسی شد که تأیید نشد.
دانشـگاه فنـیوحرفـه ای مشـتمل بـر آموزشـکده هـای عـالی فنـیوحرفـه ای اسـت کـه بـا آمـوزش هـای تئـوری و فنـیوحرفـه ای در رشـته هـای مختلـف دانشجویان را علاوه بر دانش تئوری با مهارت های عملی نیز درگیر میکند؛ بنابراین آموزش مهارت های کسب وکار و کارآفرینی در این مراکز، رسیدن به اهداف کارآفرینی که یکی از آن هـا افـزایش قصـد کارآفرینانـه و بـه دنبـال آن راه انـدازی کسـب وکارهـای کارآفرینانـۀ دانشجویان را باعث خواهد شد.
رونــد رشــد کــارآفرینی و اثرگــذاری آمــوزش هــای کــارآفرینی و بــه دنبــال آن توســعۀ آموزش های تخصصی کارآفرینی نشان میدهد که آموزش کارآفرینی نه تنها باعث رشد کمی کارآفرینان شده است ، بلکه تحول در نسل های کارآفرینی و ارتقای سطح مهـارت کـارآفرینی را نیز در پی داشته است (٢٠٠٥ ,Henry, Hill, and Leitch) لینـان و همکـاران (٢ p ,٢٠٠٥) بیـان مـیکننـد کـه تـا مـدت هـا محققـان بیشـتر بـر عوامـل جمعیت شناختی همچون جنس ، سن و تجربـۀ کـاری تأکیـد مـیکردنـد؛ امـا محـدودیت قابـل پیش بینی این عوامل به مرور مشخص شـد و محققـان بسـیاری چـون آجـزن (١٩٩١)، شـاپیرو و سوکل (١٩٨٢)، گارتنر (١٩٨٩)، وسیانا و همکاران (٢٠٠٠) به انتقـاد از عـواملی پرداختنـد کـه پیش بینیکننده های قـوی بـرای قصـدکارآفرینی هسـتند.