چکیده:
در آلمان و در آستانة قرن بیست و یکم، زنان نویسندة توانمندی پابه گسترة فعالیت ادبی نهادند که مهارت آنها در بازنمایی معضلات فردی، بحرانهایاجتماعی و روحیات نسل خویش موجب شگفتی منتقدان ادبی شد. این جستار به معرفی متونسه بانوی نویسندهای میپردازد که در آثار خود، وجوه متفاوت زندگی مدرن را به شیوههایمبتکرانهای بازتاب داده و با استقبال فراوان محافل ادبی و رسانههای فرهنگی روبروشدهاند. روایتهای منتخب در بافت گفتمانهای مختلف ادبی و فلسفی، و به ویژه باعنایت به رویکردهای «پاپ» و «پستمدرن» مورد نقد و بررسی قرار گرفتهاند. افزون برآن، ویژگیها و نکات تفارق آثار منتخب با«ادبیات فمینیستی» دهة هفتاد قرنبیستم که در ستیز با ساختارها و الگوهای مردسالارانه پدید آمده بود، مورد توجهقرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
این جستار، برآن است تا پس از بررسی متون منتخـب سـه نویـسندة موفـق ایـن دوران، یــودیت هرمـان Judith Hermann، یـولی تـسه Juli Zeh و زیبیلـه بـرگ Sibylle Berg، بـه پرسش های زیر پاسخ دهد: چه ویژگی هایی آثار این بانوان را از سایر فراوردههـای ادبـی زمـان خود متمایز می کند؟ آیا در متون منتخبی که در طول کمتر از یک دهه پدید آمدهاند، سـوژههـا، فرمها و بن مایه های مشترکی یافت می شود؟ آیا مضمونهای مطرح شده، دیدگاه ویـژة زنان بـه جهان پیرامون را بازتاب می دهند؟ و چه وجوه مشترکی این آثار را با «ادبیات فمینیـستی » دهـة هفتاد پیوند می زند؟ هدف از این پژوهش ، آشنایی خوانندگان فارسی زبان با بخـشی از ادبیـات معاصـر آلمـان است که در آن روحیات فردی و مشکلات هویتی نسل جوان غربی ، و نیز ناهنجاری های ناشی از مناسبات تولیدی و اجتماعی به شیوة مبتکرانه ای بازنمایی شدهاند.
مناسباتی که هرمان به تصویر می کشد همسان روابطی است که جامعـه شـناس بریتانیـایی آنتونی گیدنز در تحلیل ساختارهای اجتماعی مدرنیتة متـأخر، از آنهـا بـه عنـوان «دمـوکراتیزه شدن زندگی خصوصی » یاد می کند: روابط ناپایداری کـه بـا هنجـارزدایی از عـشق و کمرنـگ شدن شاخص های ازدواج و تولید مثل در دهة شصت و هفتاد قرن بیستم شـروع مـی شـوند، و طی چند دهه ، به تحول مفاهیم عشق و دوستی و به انعطافپـذیری شـدید روابـط جنـسی در غرب می انجامند.