چکیده:
دراین مقاله به مطالعه جامعهشناختی گونههای بیگانگی اجتماعی جوانان در شهر تهران پرداخته شده است. در مقاله حاضر، عوامل موثر بر بیگانگی اجتماعی در دو سطح کلان و خرد و تحت تأثیر دو گروه عوامل درون سیستمی و برون سیستمی در نظر گرفته شده است. ظهور مسائل و بحران در نظام فرهنگی، مسائل نظامهای تعامل، مسائل و بحرانهای ساختی از جمله عوامل سیستمی کلان بیگانگی اجتماعی در نظر گرفته شده است. موقعیت و وضعیت کنشگر، عوامل خرد تبیینکننده بیگانگی اجتماعی افراد میباشد. جامعه آماری این پژوهش جوانان 15 تا 29 ساله مناطق 22 گانه شهر تهران در سال 1392 بوده و با استفاده از فرمول کوکران 375 نفر به عنوان نمونه مورد بررسی و از طریق نمونهگیری چندمرحلهای از مناطق جغرافیایی شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران انتخاب شدند. سپس با استفاده از ابزار پرسشنامه، اطلاعات میدانی جمعآوری و در آزمون فرضیههای پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. رویکرد روششناختی در پژوهش حاضر، رویکرد تحلیل سلسله مراتبی بود و با ساخت مدل سنجش، روابط بین متغیرهای پژوهش مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد : بیهنجاری رایجترین گونه بیگانگی در میان جوانان است و پس از آن بیمعنایی در رتبه دوم، از خود بیزاری در رتبه سوم، انزوای اجتماعی در رتبه چهارم و بیقدرتی در رتبه آخر قرار دارند. همچنین پدیده بیگانگی اجتماعی در بین دختران و پسران جوان وضعیت یکسانی را داراست.
خلاصه ماشینی:
یعنی، در پی آن هستیم که دریابیم عوامل ساختاری فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شکل دهنده میدان چگونه بر عادت واره های جوانان تأثیر گذاشته و شکل گیری کنش بیگانه را در این عاملان اجتماعی سبب میشوند، با بهره گیری از نظریات بوردیو، ضعف نظام اقتصادی، ضعف ساختار در موقعیت اجتماعی، تضعیف تعهد جمعی، عدم پایبندی کنشگر به ارزش های هنجاری و فردگرایی خودخواهانه را از عوامل موثر بر بیگانگی جوانان در نظر گرفته ایم .
بر اساس مولفه های نظری که بدان ها اشاره شد، مدل نظری پژوهش حاضر به صورت زیر خواهد بود : مدل نظری پژوهش عوامل موثر بربیگانگی اجتماعی جوانان عدم توانایی اقتصادی و فکری عدم اعتماد اجتماعی بی قدرتی محرومیت نسبی ضعف نظام اقتصادی ضعف ساختار در موقعیت اجتماعی بیهدفی یا فقدان آرزوی ناشی از بی معنایی تضعیف تعهد جمعی عدم تحقق اهداف گرایش به استفاده از رسانه های بیگانه عدم رضایت و پذیرش قوانین مدون بی هنجاری پذیرش هنجارهای عدم تطابق گروهی منفی و بیگانگی اجتماعی جوانان ذهن و عین مخالف با هنجارهای جامعه جداشدن از ضعف در دینداری ارزش های جامعه انزوای و بیتفاوتی اجتماعی عدم پای بندی کنشگر به ارزش های نشان دادن نسبت هنجاری به ارزش ها فردگرایی خودخواهانه عدم منزلت اجتماعی و احساس تحقیر از خودبیزاری عدم رضایت اجتماعی ناشی از آن روش تحقیق جامعه آماری یا جمعیت ثث مورد تحقیق این پیمایش جوانان رده سنی ١٥ الی٢٩ ساله کلیه مناطق شهر تهران در سال ١٣٩٢ بوده است که براساس برآوردهای حاصل از اطلاعات موجود در مرکز آمار ایران که حاصل از سرشماری سال ١٣٩٠ میباشد، این تعداد برابر ٤٦٥٧٧١٦ نفر میباشد.