چکیده:
آیات ٥٥ تا ٥٨ سوره یاسین به برخی از انواع نعمتهای بهشتی و حالات بهشتیان اشاره دارد. ١.«شغل »:به معنای حوادث و حالاتی است که برای انسان روی می دهد و او را به خود مشغول می سازد و مقصود از آن در سوره یاسین این است که بهشتیان بـه امور مسرت بخشی مشغول می شـوند.چون واژة«فاکهون » به معنای خوشحال و خندان است . ٢.«ازواج»:به معنای همسران بهشتی یا همسـران با ایمانی است که در این دنیا داشتهاند که بر تختهایی در حجلهگاه ها در کنار آن هستند. ٣.بهشتیـان عـلاوه بر آن که مـیـوة مخصـوص دارند:از میـوهها و غذاها هـر چـه بخواهند برای ایشان آماده می شود. ٤.بهشتیان چون در دنیا تابع اراده خدا بودند،در بهشت همه چیز تابع اراده آنهاست .٥.بهشت و سایه لطف و سلام گرم خدا در بهشت منتظر شماست .شغل مسـرت بخش ،همسـران نیکو،تـخـت راحت و غذای مـورد پسند و پیـوند محبتآمیز با خدا مایهخوشبختی شماست ـ یعنی بهشتیان ـ .و در بهشت از هر سو سلام است .خدا به آنان سلام می کند:«سلام قولا من رب رحیم م» (یس ،٥٨/٣٦). در این مقاله با محوریت آیات سورهیاسین به برخی از حالات بهشت و بهشتیان اشاره می شود.
خلاصه ماشینی:
انواع نعمت هاي بهشتي و حالات بهشتيان در سورهُ «انسان» آيات سيزده تا بيست و يکم سوره«انسان» نيز به برخي از انـواع نعمت هاي بهشتي و حالات بهشتيان اشـاره گـرديده است :«متکئين فيها علي الأرائک لا يرون فيها شمسا ولا زمهريرا*ودانية عليهم ظلالها وذللت قطوفها تذليلا*ويطاف عليهم بآنية من فضة وأکواب م م م کانت قواريرا*قوارير من فضة قدروها تقديرا*ويسقون فيها کأسا کان مزاجها زنجبيلا*عينا م فيها تسمي سلسبيلا*ويطوف عليهم ولدان مخلدون إذا رأيتهم حسبتهم لؤلؤا منثورا*وإذا رأيت ثم رأيت نعيما وملکا کبيرا*عاليهم ثياب سندس م خضر وإستبرق وحلوا أساور من فضة م وسقاهم ربهم شرابا ط هورا*( (الانسان،٧٦ / ٢١ ـ ١٣)؛« [بهشتيان] در بهشت بر تخت هاي[خويش ] تکيه کرده اند،نه آفتابـي را در آنجا مي بينند و نه سرمايي،و سايههاي [درختان بهشتي] بـر آنها نزديک است و [چيدن] ميوههايش بسيار در دسترس و آسان است ،و در گرداگرد آنها ظرف هايي سيمين و قدح هايي بلورين مي گردانند،ظرف هاي بلوريني از جنس نقره که آنها را درست به اندازه [و در کمال ظرافت ] آماده کرده اند،و به آنها از جام هايي مي نوشانند که لبريز است از شراب طهوري آميخته با زنجبيل از چشمهاي در آن جا[=بهشت ]به نام سلسبيل اسـت ،بـرگـردشان [براي پذيـرايي] پسـراني جـاوداني مي گـردند که هـرگاه آنهـا را ببيني،گمان مي کني مرواريد پراکنده اند،و هنگامي که آنها را مي بيني، نعمت و سرزميني پهناور را مي بيني،به اندام آنها [=بهشتيان] لباس هايي از حرير نازک سبزرنگ ،و از ديباي ضخيم و يا دستبندهايي از نقره آراستهاند،و پروردگارشان شراب طهور به آنها مي نوشاند».