چکیده:
کشف حقیقت همواره از دغدغههای مهم در علوم مرتبط با مسائل حقوقی و قضایی بوده است. در مسائل جزایی برای کشف حقیقت به ادلهای با عنوان «ادلهی اثبات» متوسل میشوند؛ از جملهی این ادله و یا به تعبیری ملکهی آنها، اقرار است که جایگاه خاصی در قضای اسلامی داراست. در حقوق جزایی اسلام، ارزش اثباتی این دلیل در جرایم مختلف متفاوت بوده و همین تفاوت و سعی در کشف نظر شارع، معرکهی آرا در میان فقها شده است.در این مقاله با حفظ روش فقها در طرح و نقد نظریهها، به بررسی و پاسخ این پرسش بنیادین و مهم خواهیم پرداخت که اقتضای قاعده در جرایم علیه عفت عمومی کفایت یک باراقرار یا لزوم تعدد آن است؟با بررسی ادله و عبارات فقها در بارهی «حدود» روشن می شود در برخی حدود تعدد اقرار با عدد خاصی شرط است و در برخی، یک بار اقرار بر اساس قاعدهی «اقرار العقلاء علی انفسهم جائز» کافی است. و از آنجاکه حدود با هم متفاوت هستند نمیتوان دلیلی را که در خصوص تعدد اقرار در یک حد خاص آمده به سایر حدود سرایت داد.
خلاصه ماشینی:
"علاوه بر این، در کتاب وسائل روایتی از امیرالمؤمنین نقل شده که حضرت بعد از چهار بار اقرار به لواط، حکم سوزاندن را صادر فرمودند (حرعاملی، پیشین، ص161)؛ از این روایت همچنین استفاده میشود که چهار بار اقرار برای لواط هم به مانند زنا شرط است.
بنابراین از مجموع مطالب این قسمت معلوم گردید تعدد اقرار در لواط جزو موارد اتفاقی میان فقهای امامیه است که به آن تصریح هم کردهاند؛ اما از آنجایی که لواط در فقه عامه در ذیل زنا بررسی و احکام آن دو مشترک شمرده میشود به نظر میرسد با وجود عدم تصریح به نصاب اقرار در لواط، میتوان آن دسته از فقهای عامه را که معتقد به لزوم چهار بار اقرار در زنا بودند در این جا هم ملتزم به لزوم تعدد اقرار دانست.
2- لزوم چهار بار اقرار و ادلهی آن همانگونه که ذکر شد اکثر فقها قائل به این نظر هستند و مستند آنها دو روایت ذیل است: یک) روایت مکارمالاخلاق از پیامبر اکرم (ص) که فرمودند: «مساحقه در زنان به منزلهی لواط در مردان است، پس هر کس از این عمل چیزی مرتکب شد پس آنها بکشید، پس آنها را بکشید» (حرعاملی، پیشین، ص166).
در این مقاله که به جرایم حدی علیه عفت عمومی پرداخته شد، در دو مورد زنا و لواط با توجه به ادلهی محکمی که وجود داشت قائل به لزوم تعدد اقرار برای اثبات آن شدیم اما در دو جرم مساحقه و قوادی دلیل قانعکنندهای برخلاف نظر مشهور به دست نیامد و نهایتا در این دو مورد، به نظر یک بار اقرار برای اثبات آن کافی است."