چکیده:
این پژوهش به بررسی تأثیر صرف قیمتی سهام بر بازدهی تصاحبکنندگان شرکتها میپردازد و جبران صرف قیمتی پرداختشده برای خریداران از طریق بازدهی سهام، در سالهای پس از انجام معامله را بررسی میکند. بدین منظور معاملات عمدهی منجر به تغییر مدیریت شرکتها طی سالهای 1380 تا 1385 در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده و برای دورهی سه سال بعد مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از آزمون تی ـ تکنمونهای بازدهی سهام برای جبران صرف قیمتی بررسی شده است. شرکتهای هدف بر اساس میزان صرف قیمتی پرداختی در سه گروه شرکتهای بالایی، میانی و پایینی تفکیک شدهاند. نتایج پژوهش بیانگر اینست که در گروه بالایی، صرف قیمتی سهام سه سال پس از انجام معامله، ولی در شرکتهای گروه میانی و پایینی، تنها یک سال پس از انجام معامله با بازدهی سهام جبران میشود. بازدهی تعدیلشده با شاخص صنعت نیز، صرف قیمتی را برای گروههای پایینی، میانی و بالایی بهترتیب در سالهای اول، دوم و سوم جبران میکند.
This research presents a study concerning the relationship between acquisition premium and acquirer returns in acquisition transactions to examine whether the acquirers have been able to earn back the paid premiums through post-acquisition returns after the acquisition. This study is based on data gathered through acquisitions during the period between 2001 and 2006 at Tehran Stock Exchange (TSE). One-sample t-test is used to examine the target firm’s yearly stock returns in the three years following the acquisition to find out if post-acquisition stock returns compensate the paid premiums in the acquisitions. Target firms are ranked by acquisition premium and partitioned into three portfolios : low، medium and high premium portfolios. The results show that in the high premium portfolio، the stock returns compensate the premiums in the the third year after the acquisition. However، for the low and medium premium portfolios، they compensate only the first year after the acquisition. Also adjusted stock returns could compensate for the premiums in the low، medium and high premium portfolios respectively in the first، second and third years.
خلاصه ماشینی:
مقایسه ی میانگین تک گروهی بر اساس نرخ بازدهی سهام تعدیل شده با شاخص صنعت خریداران یک سال پس از انجام معامله (R٤) برای شرکت های گروه بالایی <TD>متغیر </TD> <TD>مقایسه با میانگین نظری </TD> <TD>پژوهش </TD> <TD>تعداد </TD> <TD>میانگین تجربی </TD> <TD>میانگین نظری </TD> <TD>t آماره </TD> <TD>درجه آزادی </TD> <TD>سطح معناداری </TD> <TD>تفاوت میانگین </TD> <TD> R4</TD> <TD> 54</TD> <TD> -%19/346</TD> <TD> 0/00</TD> <TD> -2/694</TD> <TD> 53</TD> <TD> 0/0138</TD> <TD> -%19/346</TD> در مورد گروه میانی ، همان گونه که در جدول شماره ی ٩ مشاهده می شود با توجه بـه سـطح معناداری محاسبه شده ، فرض H٠ در سطح اطمینان ٩٥ درصد رد می شود.
مقایسه ی میانگین تک گروهی بر اساس نرخ بازدهی سهام تعدیل شده با شاخص صنعت خریداران دو سال پس از انجام معامله (R٥) برای شرکت های گروه بالایی <TD>متغیر </TD> <TD>مقایسه با میانگین نظری </TD> <TD>پژوهش </TD> <TD>تعداد </TD> <TD>میانگین تجربی </TD> <TD>میانگین نظری </TD> <TD>آماره t </TD> <TD>درجه آزادی </TD> <TD>سطح معناداری </TD> <TD>تفاوت میانگین </TD> <TD> R5</TD> <TD> 54</TD> <TD> -%20/471</TD> <TD> 0/00</TD> <TD> 1/906</TD> <TD> 53</TD> <TD> 0/3790</TD> <TD> %20/471</TD> همان طوری که در جدول شماره ی ١٢ مشاهده می شـود، در گـروه میـانی سـطح معنـاداری محاسبه شده بزرگتر از سطح خطا ٥ درصد است .