چکیده:
این مقاله مبتنی بر پژوهشی توصیفی و از نوع پیمایشی است. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت عملکرد مربیان تربیتی زن در دبیرستانهای شهرستان داراب از جنبه علمی، مذهبی، الگو بودن، تعامل با دانش آموزان، اوقات فراغت و نگرش نسبت به آنان از نظر مدیران، معلمان و مربیان تربیتی بود. جامعه آماری در این پژوهش تمامی اولیاء دبیرستانهای زن شهرستان داراب بودند که با استفاده از نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم نمونه مورد بررسی در این پژوهش120 نفر بودند که با استفاده از جدول مورگان محاسبه شد. از این تعداد 101 نفر در این مطالعه شرکت نمودند. دادههای این پژوهش متناسب با شاخصهای فوق با استفاده از یک پرسشنامه 24 سئوالی گردآوری شدند. برای تامین اعتبار محتوایی پرسشنامه از منابع علمی موجود و نظر متخصصین موضوعی استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرنباخ برابر 0.86 برآورد گردید دادههای حاصل از این مطالعه با استفاده از شاخصهای آماری میانگین، انحراف استاندارد، چولگی و آزمون های تی، تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که؛ مربیان تربیتی ذیل شاخصهای عمل به وظایف، وضعیت علمی، رضایتمندی، دادن اطلاعات مذهبی و نگرش، به ترتیب با 0.245، 0.182، 0.175، 0.093 و 0.013 میزان چولگی، ارزیابی پایینی را به خود اختصاص دادهاند. این نتایج در سطح (P<0.000) معنادار میباشند. همچنین از جنبه علمی بودن، مدیران ارزیابی مثبتتری از عملکرد مربیان در این زمینه نسبت به خود مربیان داشتهاند (P<0.025).
خلاصه ماشینی:
در اهتمـام بـه آسیب پذیری این قشر از جامعه ، مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران با بکارگیری نیروهایی تحت عنوان مربیان تربیتی در مقاطع تحصیلی مختلف ذیل نهاد امور تربیتی نشان داده اند که بر این مهم کاملا واقف بوده و اقدامات پیشگیرانه خود را از این طریق اعمال نموده اند ( Office of Counseling (١٩٩٥,education planning &.
Hashemi, E) در پژوهشی با عنوان علل تغییر رشته مربیان تربیتی در؛ دارانبودن مدرک تحصیلی مناسـب و مـرتبط تنوع نامتجانس وظایف شغلی، اختلاف حقوق و مزایا با دبیران آموزشی، فقدان شرح وظایف ثابـت و مصوب پرورشی، امکانات ناکافی ارتقاء تحصیلی و شغلی، تنـوع و کثـرت وظـایف پرورشـی، کثـرت حجم مکاتبات و طرح های پرورشی، عدم سنخیت برخی از فعالیت های پرورشی با بعضی دیگر، عدم امکانات و مکان مناسب برای انجام فعالیت های پرورشی، متمرکزبـودن سـرانه پرورشـی در ادارات و عدم تخصیص آن به مدارس ، ناکافیبودن فرصت برقراری ارتباط بـا دانـش آمـوزان و مشـارکت دادن آنان در فعالیت های پرورشی، کم توجهی مدیران به فعالیت های تربیتی، همکاری کم آنان بـا مربیـان پرورشی و بالابردن توقع آنان از این افراد، ناهماهنگی بین خانه و مدرسه در به کارگیری شـیوه هـای تربیتی و کم توجهی اولیاء دانش آموزان به مسایل تربیتی فرزندان ، عـدم تخصـص و آگـاهی مربیـان پرورشی از راه ها و روش های تربیتی و پایین بودن کمیت و کیفیت آموزش های ارائـه شـده بـه آنـان ذکر نموده است .
داده های این پژوهش متناسب با شاخص های فوق با استفاده از یک پرسشنامه ٢٤ سوالی ذیل محورهای توانایی علمی مربیان ، الگو بودن آنها، روابط شان با دانش - آموزان ، تأثیرگذاری مذهبی شان بر دانش آموزان ، توجه آنان به اوقات فراغت دانش آموزان ، نگـرش آنها و از جنبه اداری گردآوری شدند.