چکیده:
در دورة جاهلی و پیش از ظهور اسلام عامل پیوند اجتماعی اعراب، قبیله بود. قبیله متشکل از گروهی مردم بود که انتساب به یک دنیای مشترک عامل تجمع و وحدت آنها میشد و عصبیت نسبت به قوم و قیبله آنان را به یکدیگر مرتبط میساخت. قبیله تا قبل از شکلگیری حکومتهای متمرکز و ایجاد شهرهای بزرگ مشهورترین و معمولترین واحد اجتماعی در میان اعراب بود. از این رو ساختار قبیلهای نقش مهمی در حوادث پیش از ظهور اسلام داشت. یکی از این قبایل، قبیله خزاعه است؛ که باید عملکرد این قبیله در حوادث پیش از ظهور اسلام در این واحد اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"عبدالله، عبدمناف و عبدالعزی از فرزندان وی هستند که مادرشان وحشیة بنت جبر بن عدی بن سلول است (فیاض حرفوش، 1417: 80)؛ و از افراد مشهور این تیره میتوان به بشر بن سفیان بن عمرو بن عویمر بن صرمة بن عبدالله بن قمیر- کسی که پیامبر (ص) به او نامه نوشت و او را به اسلام دعوت کرد- حجاج بن عامر بن أرقم بن یعمر بن صرمة، حلحلة بن عمرو بن کلیب- که ابوکنود شاعر در شعرش از او یاد کرده است- و فرزندش قبیصة بن ذؤیب بن حلحلة و مالک بن هیثم بن عوف اشاره کرد (ابن سلام، 287:1410؛ ابن درید، 470:1411).
مصطلق: شاخهای از خزاعه، از فرزندان مصطلق بن سعد بن عمرو بن ربیعة بن حارثة بن عمرو بن مزیقیا بودند (قلقشندی، 1411: 72) از افراد مشهور این میتوان به جلیحة بن قدید و جویریة همسر پیامبر اکرم (ص) اشاره کرد (ابن عبدربه اندلسی، بی تا، 3/299).
از افراد مشهور این تیره میتوان به ذوالشمالین- او عمیرة بن عبد عمرو است که در جنگ بدر به شهادت رسید و او حلیف بنی زهره بن کلاب بود- و مالک بن طلاطلة- او یکی از استهزاء کنندگان پیامبر بود- و نافع بن عبد حارث- او والی مکه در زمان عمر بن خطاب بود- اشاره کرد (ابن عبدربه اندلسی، بی تا، 3/299)."