چکیده:
علی اصغر خان حکمت از رجال نامی دوره معاصر بود که تحت مراقبت پدر و مادر از کودکی به کسب علم و معرفت
پرداخت و در زمره رجال علمی و فرهنگی ایران قرار گرفت. او متخصص تاریخ ادیان بود و آثاری در این زمینه دارد و با علما و آیات
عظامی چون بهاءالدین محلاتی و سید نورالدین حسینی روابط نزدیک داشت و در خاطرات خود از آنان مکرر یاد میکند. در مقاله
حاضر پس از پرداختن مختصری درباره زندگی حکمت، به جنبه اعتقادی و مذهبی او و ارتباطش با این علما پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"» (2) حکمت در یادداشتهای روز 29 اسفند 1326 مینویسد: «بعد از ظهر آقای حاج سید نورالدین که از زعما و اجله مجتهدین و روحانیون شیراز است و ریاست دارد، هدیه نوروزی ترتیب داده بود که خیلی بدیع و تازه بود و آن این بود که چون خط بسیار ظریف زیبابی دارند که به اسلوب شکسته نویسان قدیم مینویسد، ______________________________ 1.
» (1) اعتقاد حکمت به تقدس بقاع متبرکه سبب میشد که گاهی درباریان را به مناسبت پوشش نامناسب آنان به آن آستانه مقدسه باز دارد، چنان که در یادداشتهای پنجم فروردین سال 1327 خود مینویسد: که چون اشرف پهلوی قصد داشت به زیارت شاه چراغ برود، از او خواسته بود که از این کار در ایام فاطمیه خودداری ورزد: «عصر بنا بود که والا حضرت اشرف به زیارت شاه چراغ بروند، چون روز سیزدهم جمادی الاولی و مصادف با ایام فاطمیه است، توسط آقای ایزدی رئیس دفتر پیغام دادم که به احترام افکار و احساسات عمومی بهتر است یا از این زیارت صرفنظر کنند و یا با روسری و معجر بروند ،بعدا معلوم شد که کسالت پیدا کرده و از رفتن به شاه چراغ منصرف شدهاند.
این حزب که به رهبری آقای حاجی سید نورالدین حسینی مجتهد به وجود آمده، در توده انام و طبقات عامه انتشاری بلیغ حاصل نموده و چند هزار نفر پیرو و تبع دارد، معزی الیه که مجتهد با کمال و خوش قریحه و باهوش است، به خوبی آن جماعت را اداره مینماید و در انتخابات مجلس شورای ملی سه نفر از نمایندگان شیراز را از کاندیدای حزب خود میداند: (آقای سردار فاخر، صدرزاده و محمد قلی خان قوامی) باری چند نفر از جوانان ناطق از طرف شعبه فرهنگی نسبت به این حقیر در سخنان خود ابراز کمال محبت و تجلیل و تکریم نمودند و بیش از آنچه که انتظار میرفت، از حسن فطرت و لطف سرشت خویش، نه از استحقاق این حقیر سخن گفتند."