چکیده:
توسعه فرهنگی، ایجاد شرایط و امکانات مادی و معنوی مناسب برای افراد جامعه، به منظور شناخت جایگاه آنان و افزایش دانش و معرفت انسانها و آمادگی برای تحول و پیشرفت در پذیرش اصول کلی آن است. هدف نهایی توسعة فرهنگی، باید رشد و تعالی انسان، در همه ابعاد باشد. رشد مادی نیز زمینه ساز و لازمه تعالی انسانی است. البته روشن است که دستیابی به این هدف جز در صورت مناسب بودن بستر زیست انسان (جامعه)، محقق نمیشود. این مهم در جامعه آرمانی اسلام (جامعه موعود مهدوی) مورد توجه جدی قرار گرفته؛ در آن به مقوله فرهنگ و توسعه فرهنگی اهمیت خاصی داده میشود و فرهنگ جدیدی جایگزین فرهنگهای منحط میگردد. این توسعه فرهنگی شامل تمامی لایههای فرهنگ (عقیده، باور، ارزش، هنجار، رفتار، دانش، محصولات و نمادها) میشود و میتواند برای پیشرفت فرهنگی در جامعه منتظر چشمانداز مناسبی فراهم آورد. بر این اساس، چشمانداز توسعه فرهنگی کشور، باید بر پایه معارف و آرمانهای والایی باشد که متخذ از آموزههای مهدویت بوده و در چشم اندازهای ملی بدان تصریح گردد.
The cultural development، the establishment of conditions and the suitable material and spiritual opportunities for people in the society، to recognize their status and increase people’s knowledge and readiness for the change and progress is in the acceptance of its general principles. The ultimate goal of the cultural development should be the human’s growth and excellence in all aspects. The material growth is fundamental and necessary for the human’s excellence. It is evident that this aim is not achieved unless the human’s context of life is appropriate for it. This important fact is seriously considered in the ideal Islamic society (Mahdavi’s promised society); in which the issue of culture and cultural development is very important and a new culture replaces the decadent ones. The cultural development includes all layers of culture (ideas، beliefs، values، norms، behavior، knowledge، products and symbols) and can provide appropriate prospects for the cultural development in an awaiting society. Accordingly، the prospects for the development of culture in the society should be based on the knowledge and lofty ideas that are derived from the Messianic teachings and it should be stipulated in the national prospects.
خلاصه ماشینی:
"توسعه فرهنگی در عصر ظهور و چشم انداز آن در جامعه منتظر رحیم کارگر 1 ( چکیده توسعه فرهنگی، ایجاد شرایط و امکانات مادی و معنوی مناسب برای افراد جامعه، به منظور شناخت جایگاه آنان و افزایش دانش و معرفت انسانها و آمادگی برای تحول و پیشرفت در پذیرش اصول کلی آن است.
اما مسئله اصلی این است که با چه شاخصها و معیارهایی میتوان توسعه فرهنگی را در اولویت قرار داد و الگوی توسعه فرهنگی، بایستی بر کدام نظریه یا نظریههای توسعه مبتنی باشد و اصولا در جامعه اسلامی ایران باید با چه الگویی، پیشرفت و توسعه فرهنگی را در اولویت قرار داد و زمینههای اعتلا و رشد داخلی را فراهم آورد؟ از طرفی یکی از مسائل مهم در جامعه منتظر شناخت ویژگیهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی عصر ظهور و آشنایی با ابعاد مختلف رشد و شکوفایی در جامعه آرمانی دین است.
در شاخصههای فرهنگی توسعه در آرمان شهر مهدوی به این نتیجه رسیدیم که همه ابعاد و زوایای فرهنگ مورد توجه و بازسازی جدی قرار میگیرد؛ چنان که در روایتی به صراحت چنین اشاره شده است: یملأ الأرض قسطا و عدلا و نورا و برهانا...
توسعه فرهنگی، توسعهای هدفدار و غایتمند است و بر اساس شناخت انسان اهداف کلانش را به گونهای طراحی میکند که به طور فطری و طبیعی به نیازها و خواستههای انسان، اعم از مادی و غیرمادی پاسخ بدهد و او را به کمال و قرب الاهی نزدیک سازد که روشن شد همه این مؤلفهها به طور کامل و جامع در عصر ظهور تحقق یافته و زمینههای پیشرفت و رشد فراگیر فرد و جامعه را فراهم میسازد."