چکیده:
در جهان معاصر جهانگردی به عنوان عاملی جهت بهبود کیفیت زندگی جوامع در حال توسعه تلقی میشود.رشد و توسعه جهانگردی همواره با تغییراتی شگرف در اوضاع سیاسی،اقتصادی،فرهنگی و روش زندگی انسانهای همراه است و موجد تحولاتی بنیادی در شرایط اقتصادی،فرهنگی و آداب و رسوم مردم است. در کتب جهانگردی آثار مثبت و منفی ناشی از توسعه جهانگردی در زمینههای اقتصادی-اجتماعی-فرهنگی و زیست محیطی مورد اشاره محققین قرار گرفته است.فواید اقتصادی مستقیم گردشگری شامل افزایش اشتغال،درآمد و مبادلات خارجی است که به بهبود استانداردهای زندگی افراد و توسعه اقتصادی منطقهای و بین المللی منجر میگردد.
خلاصه ماشینی:
"دست رفتن هویت فرهنگی و بروز ناهنجارهای اجتماعی در زمره آثار منفی توسعه گردشگری است(رنجبران،بهرام،1379).
منفی مذکور در زمره عوامل نارضایتی گردشگران و همچنین ساکنین مناطق گردشگری از توسعه جهانگردی میباشد.
مفهوم ظرفیت تحمل یک مقصد گردشگری مبتنی بر این فرض است که
D مفهوم ظرفیت تحمل دو کارکرد ویژه برای برنامهریزی گردشگری دارد.
ناشی از گردشگری مورد قبول مردم محل است یا خیر و آیا میتوان آنها را با
فشار وارده به مقاصد گردشگری نیز با ظرفیت تحمل پذیری مرتبط
هر مقصد گردشگری برای تعداد بازدید کننندگان ظرفیت مشخصی دارد.
ممکن است به دلیل رکود و کاهش قیمتها مردم محلی برای استفاده از
محل نسبت به مراحل رشد گردشگری-ارائه نموده است.
بیشتری را-که به خاطر آنها ایجاد شده است-طلب میکنند و مردم محل
آنها در حال تغییر است و هزینههای توسعه گردشگری بر منافع آن پیشی
(به تصویر صفحه مراجعه شود) رشد بیشتر گردشگری موجب بروز خصومت و مخالفت ساکنین با
ظرفیت تحمل گردشگری مبتنی بر این فرض است که دیر یا زود یک
افزایش تعداد گردشگران بروز میکند،با به کارگیری مفهوم چرخه عمر
که یک مقصد گردشگری میتواند بپذیرد،قبل از آ نکه آثار منفی در محیط
درک مفاهیم چرخه عمر گردشگری و ارتباط آن با ظرفیت تحمل برای
مرحله مذکور میتوان به توسعه ظرفیت تحمل مطلوب یک مقصد
در این مرحله که پیش درآمد توسعه گردشگری است،به کارگیری ارزیابی آثار محیطی(1)-
میبایست پیوستگی و ارتباط چرخه عمر گردشگری با ظرفیت تحمل مورد
ظرفیت تحمل پذیری نیز نشان میدهد که هر منطقه گردشگری با توجه به"