چکیده:
دانشجویان بخش عظیمی از قشر جوان جامعه را تشکیل میدهند و توجه به سلامت کلی آنها مهم است. هدف این پژوهش، بررسی نقش میزان پرداختن به فعالیتهای بدنی در سلامت اجتماعی دانشجویان دانشگاههای شهر کرمانشاه است. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و به شکل پیمایش مقطعی است که با استفاده از دو پرسشنامۀ سلامت اجتماعی کیز (1998) و فعالیت بدنی بک (1982) در میان دانشجویان دانشگاههای شهر کرمانشاه در سال 1391 انجام گرفت. پایایی پرسشنامهها بهوسیلۀ آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب زیر بهدست آمد: پرسشنامۀ سلامت اجتماعی 9/0 و پرسشنامۀ میزان فعالیت اجتماعی 8/0. جامعۀ آماری تحقیق، شامل کلیۀ دانشجویان دانشگاههای منتخب شهر کرمانشاه به تعداد 39000 و نمونۀ تحقیق 380 نفر بود؛ که به روش نمونهگیری خوشهای تصادفی و متناسب با حجم، انتخاب شدند و 370 پرسشنامۀ برگشتی بررسی شدند. دادهها بهوسیلۀ آمار توصیفی، آزمونهای تی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شدند. نتایج بهدستآمده حاکی از آن است که بین میزان پرداختن به فعالیت بدنی و سلامت اجتماعی رابطۀ معناداری وجود دارد. نتایج بهدستآمده از تحلیل رگرسیون نشان داد که 51 درصد از تغییرات واریانس سلامت اجتماعی بهوسیلۀ دو متغیر فعالیت در اوقات فراغت و ورزش تبیین میشود.
Students are a large portion of the youth in the society and it is important to pay attention to their general health. The aim of this study was to explain the role of physical activity in social well-being of students in universities of Kermanshah city. This study was a descriptive-correlation conducted as a cross sectional study. Two questionnaires of Keyes''s Social Well-Being (1998) and Beack‘s Physical Activity (1982) were used for student of universities of Kermanshah in 2012. Reliability of the questionnaires was determined by Cronbach alpha coefficient as follows: Social Well-Being 0. 9 and Physical Activity 0. 8. The statistical population consisted of all students of the selected universities of Kermanshah city (N=39000) and the sample included 380 student who were selected by cluster random sampling method. 370 questionnaires were returned and analyzed. The data were analyzed using descriptive statistics، t tests، Pearson correlation coefficient and linear regression analysis. Results showed a significant relationship between physical activity involvement and social well-being. Also، regression analysis results showed that leisure activities and sport indexes explained 51% of changes in the variance of social well-being.
خلاصه ماشینی:
بنابراین ، هدف اصلی این تحقیق ، بررسی ارتباط بین میزان فعالیت بدنی با سلامت اجتماعی دانشجویان دانشگاه های شهر کرمانشاه است ، تا این شکاف تحقیقاتی پر شود و از طرف دیگر، رابطة بین این دو متغیر به خوبی نمایان شود.
Social integration نتایج و یافته های تحقیق براساس نتایج محاسبه شده ، پس از تجزیه وتحلیل مشخص شد که ٥٧ درصد پاسخگویان دختر، و ٤٣ درصد پسر هستند؛ ٥٥ درصد آنها مجرد و ٤٥ درصد متأهل هستند؛ میانگین سنی ٤٣ درصد پاسخ دهندگان کمتر از ٢٥ سال بود؛ ٧٥ درصد دانشجویان در مقطع کارشناسی ،٢٢ درصد کارشناسی ارشد و ٣ درصد در مقطع دکتری تحصیل کرده اند؛ حدود ٢٣ درصد پاسخگویان شاغل و بقیه (٧٧ درصد) غیرشاغل هستند؛ میانگین سلامت اجتماعی دانشجویان به طور کلی ٧٥/٤٨ است که با توجه به دامنة نمره های به دست آمده (٩١-٦٤) در حد متوسط است و میانگین میزان فعالیت بدنی آزمودنی ها در بازة (٦١- ٢٦) ٣٧/٤٤ است که از حد متوسط کمتر است .
نتایج به دست آمده نشان دهندة همبستگی مثبت این مؤلفه ها با متغیر ملاک است ، به گونه ای که با افزایش ورزش و فعالیت های بدنی در اوقات فراغت می توان شاهد افزایش میزان سلامت اجتماعی دانشجویان به شرح زیر بود.
دیگر یافته های تحقیق نشان می دهد که بین فعالیت بدنی و شاخص های اوقات فراغت و ورزش با سلامت اجتماعی رابطة معنادار وجود دارد.
ترجمة مهدی نمازی زاده و محمدعلی اصلانخانی ، چاپ نهم .
"Research on the relationship between physical activity and social health of university students".