چکیده:
زمینه: امروزه ضرورت خلاقیت و نوآوری در سازمانها و مشاغل برای افزایش رقابت و بهبود شرایط کاری انکارناپذیر است. هدف: پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین خلاقیت و نوآوری با رضایت شغلی شاغلان صنایع دستی شهر شیراز می پردازد. روش: براساس جدول مورگان تعداد 89 نفر از 110 نفر شاغل در صنایع دستی شیراز بر اساس روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه خلاقیت (رندسیپ)، نوآوری (مارتین پاتچن) و رضایت شغلی (مینه سوتا) استفاده گردید. برای تجزیه وتحلیل از همبستگی، تحلیل رگرسیون وآزمون T استفاده شد.یافتهها: بین خلاقیت و نوآوری با رضایت شغلی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. البته ضریب همبستگی نوآوری با رضایت شغلی به مراتب بیشتر از خلاقیت و رضایت شغلی است. نوآوری و خلاقیت پیش بینی کننده رضایت شغلی میباشند.
خلاصه ماشینی:
"دیی (1999) در پژوهشی با نام"پشتیبانی سازمانی از نوآوری، چشم اندازهایی از جامعه هیأت علمی دانشگاه" در دانشگاه آیوا نشان داد که: 1- اعضای هیئت علمی باسابقهتر حمایت بیشتری برای نوآوری ازسوی مقامات دانشگاه دریافت میکردندکه این مسأله باعث میشد که گرایش برای باقی ماندن درشغل درآنها ایجاد شود؛ 2- ویژگیهای جو سازمانی، خود مختاری شغلی و استقلال عمل با میزان دریافت حمایت برای نوآوری رابطه داشتند؛ 3- وجود رابطه متقابل دوستانه و استقلال عمل در کار به نحو مثبت با دریافت حمایت برای خلاقیت و نوآوری رابطه دارد (بهنام ، 1388).
پوستین دوز (1388) درتحقیق خود با عنوان بررسی رابطه هوش هیجانی با خلاقیت و رضایت شغلی در بین کارکنان دانشگاه هنر اصفهان به این نتیجه رسیده است که بین هوش هیجانی و خلاقیت و رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد.
فارسیجانی و سمیعی نیستانی (1389) در بررسی نقش یکپارچگی بین مدیریت کیفیت جامع و مدیریت تکنولوژی در تعیین عملکردهای کیفیت و نوآوری (شرکتهای تولیدی استان مرکزی)، به این نتیجه رسیدندکه مدیریت کیفیت جامع دارای قدرت پیش بینی قوی برای عملکردهای کیفی سازمان است ولی هیچگونه رابطه مشخص و قابل توجهی با عملکردهای نوآوری ندارد.
حسنی و امجدی (1389) ، در بررسی ، نقش میانجی رضایت شغلی دررابطه توانمند سازی و خلاقیت و نوآوری اداره کل آموزش و پرورش استان آذربایجان غربی، به این نتیجه رسیدندکه بین توانمندسازی با رضایت شغلی و خلاقیت و نوآوری کارکنان ارتباط معنا داری وجود دارد."