چکیده:
مراسم و موسمهای اجتماعی جلوهای از آداب، رسوم، تاریخ، فرهنگ و دیگر مؤلفههای فکری و مذهبی یک جامعه هستند. یکی از نکاتی که موجب اهمیت بررسی تاریخی مراسم و مواسم دینی میشود واکاوی اصالت و بدعتگرایی در شعائر و نمادهای دینی است؛ زیرا امکان دارد برخی با رویکردی نصگرایانه به مخالفت با هر نماد و آیین نوپیدای تصریح نشده از سوی معصومان: بپردازند و برخی دیگر با استناد به کلیات و نکتههای عمومی دلایل، دست خود را در ابداع آیینهای خودساخته منسوب به دین، باز ببینند. بر اساس درک چنین ضرورتی، این مقاله میکوشد با این فرض که مواسم و مراسم دینی، یکی از منابع مهم تقویت باورهای دینی است، رفتار امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام را در محدوده زمانی ماه رمضان به عنوان یک مناسبت و موسم دینی در سه محور اصلی سیرة شخصی، سیرة اجتماعی و سیرة سیاسی بررسی کند. سیرة شخصی امیرالمؤمنین علیه السلام نشاندهندة اهتمام به نظافت، آراستگی، بهداشت، سلامت، خضوع، خلوص، خیرخواهی، اعتدال و هدفگذاری معنوی در زندگی مادی است. سیرة اجتماعی آن حضرت، آموزههایی مانند همگرایی و تعامل، اهتمام به تبلیغ و مسئولیت اجتماعی، توجه به مساجد به عنوان یک نهاد مؤثر اجتماعی ـ سیاسی، جانمایی شعائر مذهبی در حقوق اجتماعی، تأکید بر نتایج اعتقادی و عرفانی و اخلاقی تکالیف دینی، مبارزه با بدعتها و توجه به جنبههای اقتصادی شعائر مذهبی را نشان میدهد. توجه به جهاد، مسئولیت پذیری سیاسی و استفاده از عوامل و محرکهای معنوی در تدابیر سیاسی در سیرة سیاسی آن حضرت علیه السلام جایگاه ویژهای دارند.
خلاصه ماشینی:
سیره ائمه در مراسم و مواسم دینی ؛ بررسی سبک زندگی امیرالمؤمنین حضرت علی در ماه رمضان تاریخ دریافت : ٩٣/٨/١٥ تاریخ تأیید: ٩٣/١١/١٢ نعمت الله صفری فروشانی حامد قرائتی مراسم و موسم های اجتمـاعی جلـوه ای از آداب ، رسـوم ، تـاریخ ، فرهنـگ و دیگر مؤلفه های فکری و مذهبی یک جامعه هستند.
بر اساس درک چنین ضرورتی، این مقاله میکوشد با این فرض که مواسم و مراسم دینی، یکی از منابع مهم تقویت باورهای دینی است ، رفتار امیرالمؤمنین حضرت علی را در محدوده زمانی مـاه رمضـان بـه عنـوان یـک مناسـبت و موسم دینی در سه محور اصلی سیرة شخصی، سیرة اجتمـاعی و سـیرة سیاسـی بررسی کند.
در این تحقیق ، سعی میشود با تکیه بر احادیث و / گزارش های تاریخی، رفتار امیرالمؤمنین حضرت علی به عنوان سیره و سبک زندگی ، در محدوده زمانی ماه رمضان به عنوان یک مناسبت و موسم دینی ارائه شود.
یکی از مواردی که می توان از آن به عنوان سیره حضرت در رمضان با رویکرد بهداشت و سلامت یاد کرد، تأکید بر خوردن غذا در سحر و افطار است ؛ زیـرا در غیر این صورت ممکن بود، برخی به دلیل زهد و تقـوا و برخـی بـه دلیـل بـیتـوجهی و سستی ، اهتمام چندانی به دو وعده غذایی تأکید شـده ؛ یعنـی افطـاری و سـحری نداشـته / باشند.
برای مثال ، رسول گرامی اسلام در مـاه رمضـان ، پیونـدی را کـه بـر اساس آداب و سنن اسلامی با جشن ، شادی و اطعام همراه است ، برگزار کـرد٢٦ و بنـا بـه نقل برخی از منابع ، ازدواج امیرالمؤمنین حضرت علی و حضـرت فاطمـه در مـاه رمضان اتفـاق افتـاده اسـت .