چکیده:
بیش از پرداختن به بحث بهرهوری در نیروهای مسلح، لازم است وضعیت این نیزوها از
دیدگاه بهرهوری مورد ارزیابی قرار گیرد و در مقابل، اصول، تعاریف و روشهای بهروری
نیز از دیدگاه کاربرد در نیروهای مسلح بررسی شوند.در این مقاله کوشش میشود که
تفاوتهای منفی(موانع)و مثبت (مزایا)در حرکت بهرهوری در نیروهای مسلح با حرکت
بهرهوری عمومی ارائه شود.ساختار خاص نیروهای مسلح و نوع روابط سازمانی در آن،
وضعیت نیروی انسانی و روابط آنها، نوع و ارزش اهداف، نوع عملکردهای مورد انتظار و
مشکلات موجود در اندازهگیری آنها، حجم سازمانی، پیچیده بودن بحث رابطه و اهمیت
انسان و تکنولوژی در نیروهای مسلح و وضعیت محیطی آنها به صورت مشکلاتی در مسیر حرکت
بهرهوری مطرح است و حوزه کاری معمول، تعریفها و شاخصهای بهرهوری که بطور معمل به
محیطهای تولیدی چشم دارد و دشواری توسعه این مباحث، به صورت موانعی طبیعی در راه
این حرکت قد علم کرده است.از سوی دیگر، اهمیت خاص هماهنگی کامل در عملکردها (رقتار جمعی)در نیروهای مسلح،
اهمیت نظم، تأثیر مدیریت به عنوان قوه محرکه حرکت رد سازمان، اهمیت و ارزش بهینه
بودن حرکت و عملکردها در مجموعه، ارزش بالقوه نیروی انسانی و انگیزهها و رفتار او،
اهمیت حرکت بهینه در سازمان، و مسائل مشابه آن نیز به صورت مزایایی روشن که
میتوانند بنیادهای خوبی رای حرکت بهرهوری فراهم سازند، قابل طرح است.
خلاصه ماشینی:
"ساختار خاص نیروهای مسلح و نوع روابط سازمانی در آن، وضعیت نیروی انسانی و روابط آنها، نوع و ارزش اهداف، نوع عملکردهای مورد انتظار و مشکلات موجود در اندازهگیری آنها، حجم سازمانی، پیچیده بودن بحث رابطه و اهمیت انسان و تکنولوژی در نیروهای مسلح و وضعیت محیطی آنها به صورت مشکلاتی در مسیر حرکت بهرهوری مطرح است و حوزه کاری معمول، تعریفها و شاخصهای بهرهوری که بطور معمل به محیطهای تولیدی چشم دارد و دشواری توسعه این مباحث، به صورت موانعی طبیعی در راه این حرکت قد علم کرده است.
به دلائل مختلف، میتوان گفت که از دیدگاه کلی، حرکت بهرهوری با مبانی فرهنگی ما نزدیک است و از سوی دیگر با توجه به اهمیت و فراگیر بودن حرکت بهرهوری و ارزش نسبی فراوان مجموعهه نیروهای مسلح برای نظام جمهوری اسلامی از جنبههای گوناگون، طبعا توسعه این حرکت در نیروهای مسلح یک ضرورت است و به همین دلیل، باید رفتار و عملکردهای سیستمهای نظامی بطور اعم، از این زوایه نیز مورد بحث و نقادی قرار گیرد.
10-در سیستم نیروهای مسلح، در مقایسه با سیستمهای غیر نظامی، ارتقای شغلی اهمیت نسبی بسیار بیشتری برای پرسنل دارد، ارتقا در این سیستم، نمایانتر و چشمگیرتر است و ضمن داشتن مزایای مختلف، دارای مقرارت و ضوابط و عوامل بالنسبه دقیقتر، منضبطتر و پیچیدهتری است که در ارتباط مستقیم با آموزش، کیفیت عملکرد و تلاش هر فرد قرار میگیرد که این امر، زمینه مناسبی را برای توسعه حرکت بهرهوری فراهم میسازد."